ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (FICTION)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (FICTION)
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
(ΣΕΝΑΡΙΟ / ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / ΜΟΝΤΑΖ / POST PRODUCTION)
ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΒΟΤΣΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΟΠΑΝΑ, ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΙΦΤΣΗΣ
26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019 – ΙΟΥΝΙΟΣ 2020
ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ 18:00 – 21:00 ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
(Α. ΛΕΝΤΑΚΗ-ΑΜΙΣΣΟΥ-ΣΜΥΡΝΗΣ)

Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης και η Κινηματογραφική Λέσχη του Φιλοπρόοδου Ομίλου Υμηττού οργανώνουν «Εργαστήριο Μυθοπλαστικού Κινηματογράφου (Fiction)». Ο κινηματογράφος είναι συλλογική διαδικασία με σκοπό την πραγματοποίηση ενός προσωπικού οράματος. Η συλλογική διαδικασία αποκτά τη δυναμική της μέσα από το κοινό όραμα με το οποίο οι συμμετέχοντες δρουν. Σε κάθε ταινία αναγνωρίζουμε τη συνεχή προσπάθεια των δημιουργών να ανακαλύπτουν και να ερμηνεύουν τον κόσμο μέσα από το δικό τους βλέμμα.
Οι συμμετέχοντες στο Εργαστήριο θα γνωρίσουν όλα τα στάδια μιας κινηματογραφικής παραγωγής μαθαίνοντας να χρησιμοποιούν όλα τα εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου.
Το Εργαστήριο θα ξεκινήσει με μια σειρά μαθημάτων θεωρίας και πρακτικών ασκήσεων ώστε να γίνει κατανοητή η κινηματογραφική γλώσσα και θα ολοκληρωθεί με τη δημιουργία μιας ταινίας μικρού μήκους, την οποία οι συμμετέχοντες θα γράψουν, θα κινηματογραφήσουν και θα μοντάρουν.
Η ιδιαιτερότητα αυτού του Εργαστηρίου είναι η παράλληλη πραγματοποίηση του ίδιου σεναρίου από τρεις διαφορετικές ομάδες με τρεις διαφορετικούς διδάσκοντες/συμβούλους και η δημιουργία τριών ταινιών βασισμένων στο ίδιο σενάριο αλλά με διαφορετική οπτική η καθεμία.
Η πρωτοτυπία της προσέγγισης βρίσκεται στο ότι η συνεχής αλληλεπίδραση θεωρίας και πράξης, με σημείο αναφοράς ομαδικές και ατομικές ασκήσεις, θα καταδείξει πως από κοινή αφετηρία μπορούν να δημιουργηθούν διαφορετικά έργα τέχνης/ταινίες.
Το Εργαστήριο έχει ως στόχο να προσφέρει στους συμμετέχοντες την απαραίτητη θεωρητική και τεχνική γνώση ώστε να γράψουν και να σκηνοθετήσουν μια μικρού μήκους ταινία η οποία θα είναι προϊόν ομαδικής διαδικασίας.

ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
Το πρόγραμμα εκτείνεται σε 75 διδακτικές ώρες, έως την παραγωγή της ταινίας, η οποίο τοποθετείται τον Ιούνιο και περιλαμβάνει το γύρισμα, το μοντάζ, το post production (μοντάζ, μιξάζ, color correction, υποτιτλισμός κτλ.) της ταινίας της κινηματογραφικής ομάδας.
Η διάρκεια του γυρίσματος είναι περίπου 40 ώρες (4-5 ημέρες), ενώ το post production περίπου 80 ώρες (2 εβδομάδες).
Θα οργανωθούν ειδικά master classes με θέμα τους τρεις βασικούς τομείς του κινηματογράφου (φωτογραφία, ήχος, μοντάζ).
Επίσης, συνεργάτες κινηματογραφιστές θα είναι παρόντες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ώστε να καθοδηγούν και να βοηθούν τους συμμετέχοντες, αλλά και για να τους δώσουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν σύγχρονο εξοπλισμό.

ΚΟΣΤΟΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ:
250,00 ευρώ (σε δύο δόσεις).

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:
Δημήτρης Καλαντίδης (2109941199 / 6945405825 / jim_kalant@hotmail.com) Θοδωρής Μουμουλίδης (6948595004 / tmoumoulidis@hotmail.com) Δήμητρα Αργείτη (6973815264 / info@foy.gr)

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ANIMATION

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ANIMATION που οργάνωσε η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, σε συνεργασία με τον επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής Σπύρο Σιάκα, στο MEDIA LAB της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηλιούπολης. Το εργαστήριο ήταν δωρεάν και το παρακολούθησαν 18 άτομα διαφόρων ηλικιών. Ευχαριστούμε τον Σπύρο Σιάκα και τους φοιτητές-επιμορφωτές Γεωργία Καλλίρη, Στέλιο Μάρκου, Βησσαρίωνα Κυριακίδη και Γιώργο Παπαδόπουλο για την αφιλοκερδή προσφορά τους. Ευχαριστούμε επίσης, την προϊσταμένη του Πολιτιστικού Αθλητικού Οργανισμού Δήμου Ηλιούπολης (Π.Α.Ο.Δ.ΗΛ.)-Γρηγόρης Γρηγορίου») Έρρικα Καρβέλα, γιατί έχει πάντα ανοιχτή στη δημιουργία την πόρτα του MEDIA LAB.

32ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Στην «Κινηματογραφική Παιδεία» ήταν αφιερωμένο το φετινό, 32ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας, που διεξήχθη στις 7,8 και 9 Ιουνίου 2019 στην Κατερίνη. Μέλη κινηματογραφικών λεσχών από όλη την Ελλάδα και κάτοικοι της Κατερίνης παρακολουθήσαμε πανεπιστημιακούς, θεωρητικούς του κινηματογράφου, συγγραφείς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους και εκπαιδευτικούς να προσεγγίζουν το θέμα με γνώση, σοβαρότητα και ευαισθησία. Κοινός τόπος: είναι επιτακτική η ανάγκη αναβάθμισης της κινηματογραφικής παιδείας στη χώρα μας και εισαγωγής της οπτικοακουστικής εκπαίδευσης στο σχολείο, αφού ζούμε σε εποχή κυριαρχίας των νέων οπτικοακουστικών μέσων. Στο πλαίσιο του Συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν κινηματογραφικές προβολές , παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος "Χλομή μητέρα" του συγγραφέα και σεναριογράφου Στάθη Βαλούκου, τιμητική εκδήλωση για τη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου καθώς και τιμητικές εκδηλώσεις για τον σκηνοθέτη Κώστα Φέρρη και τον Κατερινιώτη σκηνοθέτη Γιώργο Κεραμιδιώτη.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙO ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ANIMATION

 
HΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ σε συνεργασία με τον ΣΠΥΡΟ ΣΙΑΚΑ, Επίκουρο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, στο πλαίσιο σχετικού πρωτοκόλλου συνεργασίας, οργανώνει ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3D ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ANIMATION. Το λογισμικό που θα χρησιμοποιηθεί, κυρίως, είναι το  BLENDER 3D,  ένα ανοιχτού κώδικα και ελεύθερο λογισμικό σε συνδυασμό με άλλα ανοικτά λογισμικά επεξεργασίας εικόνας.

Οι συμμετέχοντες θα εισαχθούν στη φιλοσοφία και στα βασικά εργαλεία του τρισδιάστατου σχεδιασμού με υπολογιστή και θα δημιουργήσουν τα δικά τους τρισδιάστατα μοντέλα με δυνατότητα κίνησης. Επίσης θα λάβουν τα προγράμματα ανοικτού κώδικα που θα χρησιμοποιηθούν στο εργαστήριο.
Όλες οι δημιουργίες του εργαστηρίου θα ενσωματωθούν αμέσως μετά τη λήξη του σε ένα «Ψηφιακό Μουσείο Τρισδιάστατης Τέχνης» με δυνατότητες διάδρασης και εικονικής πραγματικότητας.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ
Το εργαστήριο απευθύνεται σε νέους και ενήλικες με βασικές γνώσεις υπολογιστών και ενδιαφέρον για τον τρισδιάστατο σχεδιασμό με υπολογιστές.
Οι συμμετέχοντες που το επιθυμούν μπορούν να φέρουν και τον προσωπικό τους υπολογιστή και να εργαστούν σε αυτόν.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ
Ο αριθμός συμμετεχόντων ορίζεται σε 20 άτομα. (Στο τέλος του Εργαστηρίου θα χορηγηθεί βεβαίωση παρακολούθησης.)
Για την επιλογή θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας με βάση την ημερομηνία υποβολής της δήλωσης συμμετοχής.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ: Σπύρος Σιάκας

Κινηματογράφος για πάντα

Για έκτη χρονιά εξέπεμψε η εκπομπή της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης «Κινηματογράφος για πάντα» μέσω του Ilioupolisonair. Είναι διαδικτυακός ραδιοφωνικός ιστότοπος στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html.
Η εκπομπή είναι ζωντανή και όταν τελειώνει αποθηκεύεται σε ειδικά αρχεία, οπότε μπορείτε να την ακούσετε την ημέρα και ώρα που επιθυμείτε μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή κάθε είδους (PC, laptop, notebook, tablet, smartphone).

Την εκπομπή επιμελούνται και παρουσιάζουν μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς 2016-2017 τα μέλη της Λέσχης που αφιερώθηκαν στο όμορφο αυτό καθήκον ήταν οι Θανάσης Τσακίρης και ∆έσποινα Βρουβάκη. Οι εκπομπές περιλάμβαναν την παρουσίαση των προβολών και των δραστηριοτήτων της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης, των νέων ταινιών και των κινηματογραφικών εκδηλώσεων κάθε εβδομάδας, τη συνοπτική εξιστόρηση της εξέλιξης των εθνικών κινηματογραφιών της Αφρικής καθώς και συνεντεύξεις-συζητήσεις με συντελεστές (σκηνοθέτες, σεναριογράφους, μουσικούς, θεωρητικούς και κριτικούς) του ελληνικού σινεμά.
 

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ – ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ (48 ΩΡΕΣ) ΓΙΑ ΤΗΝ «ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ»

ΕΝΩΣΗ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Σ.Ε.) – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ (Κ.Λ.Η.)
 
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ – ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ (48 ΩΡΕΣ)
ΓΙΑ ΤΗΝ «ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ»
 
24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ – 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 / ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ 18:00 – 21:15
ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 6ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ (ΛΕΩΦ. ΜΑΡΙΝΟΥ ΑΝΤΥΠΑ 34)
 
Η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος και η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης
οργανώνουν εξειδικευμένο Σεμινάριο - Εργαστήριο για την "Τέχνη και Τεχνική του Σεναρίου".
Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα απευθύνεται σε όλους εκείνους που οραματίζονται, 
με μέσον τη μεγάλη δύναμη της εικόνας, να δώσουν σάρκα και οστά σε μια ιστορία τους ειπωμένη με εικόνες στον κινηματογράφο ή/και στην τηλεόραση.
Στους μετέχοντες θα παρουσιαστούν όλες οι μέθοδοι και οι τεχνικές συγγραφής αλλά και προώθησης ενός  σεναρίου.
 
Οι 48 συνολικά διδακτικές ώρες (45΄) του σεμιναρίου επιμερίζονται σε:
•  Θεωρητικά μαθήματα σεναριογραφίας και προώθησης ενός σεναρίου.
•  Εργαστήρια (Workshops) συγγραφής ολοκληρωμένου σεναρίου μικρού μήκους σε πρωτότυπη ιδέα του κάθε συμμετέχοντα.
 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
 
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ
Μέσα από ομάδες εργασίας, κάθε συμμετέχων γράφει το δικό του σενάριο μικρού μήκους και συμμετέχει στη διαμόρφωση των σεναρίων της υπόλοιπης ομάδας.
 
ΘΕΩΡΙΑ
• Γενικές Αρχές
Το Επάγγελμα του Σεναριογράφου και οι απαιτήσεις του – Δραματουργικές αρχές και κινηματογραφική γλώσσα – Γράφοντας για την τηλεόραση και το σινεμά – Σεναριογραφία, Λογοτεχνία, Θέατρο.
• Από την αρχική ιδέα στο τελικό σενάριο
Πηγές, μοτίβα, θέματα – Τα στάδια ανάπτυξης – Το treatment – Η σκαλέτα – Το γράψιμο σκηνών – Οι διορθώσεις.
• Αφηγηματικές δομές - Πλοκή
Το χτίσιμο της ιστορίας – Τρόποι αφήγησης – Κανόνες κλασικής δραματουργίας – Διάρθρωση, κλιμακώσεις, επίπεδα σύγκρουσης.
• Χαρακτήρες - Διάλογοι
Η δημιουργία ηρώων – Τα χαρακτηριστικά, ο λόγος και η δράση τους – Οι δραματουργικές λειτουργίες στην αφήγηση.
• Σεναριακά είδη
Τα κινηματογραφικά είδη και οι συμβάσεις τους – Διαφορετικά στυλ, φορμά και budgets – Κινηματογραφικό και τηλεοπτικό σενάριο – Ζητήματα διασκευής.
• Η Αγορά του σεναρίου - Τακτικές προώθησης, πώληση
Κινηματογραφική παραγωγή, τηλεοπτικά κανάλια, φεστιβάλ – Πνευματικά δικαιώματα και τεχνικές διαπραγμάτευσης – Κυκλώματα παραγωγής, διανομής, εκμετάλλευσης.
 
ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ
Στα θεωρητικά μαθήματα και εργαστήρια θα διδάξουν κάποιοι από τους ακόλουθους: Πάνος Κοκκίδης, Βασίλης Σπηλιόπουλος, Γιάννης Μαρούδας, Ρένα Ρίγγα,  Βασίλης Κεσίσογλου, Ηλίας Φλωράκης, Άννα Χατζησοφιά, Αλεξάνδρα Μπελεγράτη, Θάνος Τσάμπρας, Αλέξης Γιαννούλης και Αλέξανδρος Κακαβάς.
 
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Θεωρία: 24 ώρες
Εργαστήρια συγγραφής σεναρίου μικρού μήκους: 24 ώρες
Σύνολο: 48 διδακτικές ώρες
 
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ
24 Ιανουαρίου έως 28 Μαρτίου 2018 (θεωρία και εργαστήριο) 
19 και 26 Απριλίου 2018 (συνέχιση του εργαστηρίου συγγραφής σεναρίου μικρού μήκους)
• ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ 18:00 – 21:15 (διάλειμμα 15΄ στις 19:30)
Θα χορηγηθεί η επίσημη βεβαίωση παρακολούθησης της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος σε όσους παρακολουθήσουν, μέχρι τέλους, το σεμινάριο.
 
ΑΞΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ: 90,00 ευρώ (σε δύο δόσεις). Εάν δεν συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός μετεχόντων, το σεμινάριο δεν θα πραγματοποιηθεί και τα καταβληθέντα ποσά θα επιστραφούν.
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:
Αλέξανδρος Κακαβάς (6932089819 / akakavas@hol.gr)
Δημήτρης Καλαντίδης (2109941199 / 6945405825 / jim_kalant@hotmail.com)
Θοδωρής Μουμουλίδης (6948595004 / tmoumoulidis@hotmail.com).
 

Ραδιοφωνική εκπομπή «Κινηματογράφος για πάντα»

Η ραδιοφωνική εκπομπή της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης

Για τέταρτη χρονιά εξέπεμψε η εκπομπή της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης «Κινηματογράφος για πάντα» μέσω του Ilioupolisonair. Είναι διαδικτυακός ραδιοφωνικός ιστότοπος στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.ilioupolisonline.gr/radio/index.html. Η εκπομπή είναι ζωντανή και όταν τελειώνει αποθηκεύεται σε ειδικά αρχεία, οπότε μπορείτε να την ακούσετε στην ημέρα και ώρα που επιθυμείτε μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή κάθε είδους (PC, laptop, notebook, tablet, smartphone).

Την εκπομπή επιμελούνται και παρουσιάζουν μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς 2014-2015 τα μέλη της Λέσχης που αφιερώθηκαν στο όμορφο αυτό καθήκον ήταν οι Θανάσης Τσακίρης, Δέσποινα Βρουβάκη και Φώτης Δημητρακάκης.

Οι εκπομπές περιλάμβαναν την παρουσίαση των προβολών και των δραστηριοτήτων της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης, των νέων ταινιών και των κινηματογραφικών εκδηλώσεων κάθε εβδομάδας, τη συνοπτική εξιστόρηση της εξέλιξης των εθνικών κινηματογράφων της Κεντρικής, Νότιας και Ανατολικής Ασίας και της Ωκεανίας καθώς και συνεντεύξεις-συζητήσεις με συντελεστές (σκηνοθέτες, σεναριογράφους, μουσικούς, θεωρητικούς και κριτικούς) του ελληνικού σινεμά.
Θ.Τ.

Συμμετοχή της ΚΛΗ στις «Συνεργασίες πόλης»

ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ


Οι «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΛΗΣ» είναι μία πρωτοβουλία 9 (μέχρι τώρα) Πολιτιστικών φορέων της Ηλιούπολης, οι οποίοι με σύνθημα «Αντιστεκόμαστε στην κρίση»  αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συνεργασθούμε σε κοινές δράσεις Πολιτισμού, Αλληλεγγύης, Εθελοντισμού και γενικότερα σε δράσεις που βελτιώνουν το επίπεδο ζωής όλων μας.

Συνεργαζόμαστε:
 
- επειδή θεωρούμε σημαντικό να αναδεικνύονται καθημερινά  ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύηως ηθικές και κοινωνικές αξίες, ως στάση ζωής.
- επειδή στην περίοδο της κρίσης που περνάει η χώρα μας θέλουμε να συμβάλουμε κι εμείς, κατά το  δυνατόν, στην οικονομική και   ηθική ανακούφιση αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας.
-  επειδή πιστεύουμε ότι οι από κοινού στοχευμένες κοινωφελείς δράσεις  στον Πολιτισμό και την Αλληλεγγύη επιτυγχάνουν καλύτερα ποιοτικά και ποσοτικά αποτελέσματα.
-  επειδή πιστεύουμε σε μια κοινωνία ενεργών πολιτών με κριτική σκέψη  και  αποτελεσματική συλλογική δράση.
-  επειδή  λειτουργούμε ανεξάρτητα από κάθε εξουσία, κρατική, κομματική ή παραταξιακή.
 
Επιδιώκουμε τη συνεργασία με κάθε φορέα που δραστηριοποιείται σε κοινωφελείς  δράσεις Πολιτισμού, Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού.
Στηρίζουμε κάθε δράση Πολιτισμού,Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού άλλων φορέων.

Οι Συνεργαζόμενοι φορείς
 
ΕΝΩΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Π.Ο.Α.Ε.Α (Παράρτημα Ηλιούπολης)
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ Μ/Φ ΟΜΙΛΟΣ Ο «ΠΑΝ»
ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ «ΟΙ ΦΑΙΑΚΕΣ»
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ « Η ΠΡΟΟΔΟΣ»
ILIOUPOLIS ONLINE

Η ΚΛΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΚΟ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Της Βιργινίας Στεφανοπούλου
 
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης (Κ.Λ.Η.) διοργάνωσε και έφερε σε πέρας με επιτυχία ένα Εργαστήριογια το Ντοκιμαντέρ, το οποίο ξεκίνησε από τα τέλη Νοεμβρίου 2011 και ολοκληρώθηκε στα τέλη Ιουνίου 2012. Κινηματογραφόφιλοι από διάφορες περιοχές της Αθήνας, πιστοί στο ραντεβού μας κάθε Τετάρτη από τις 8.00 μέχρι τις 10:00 το βράδυ, παρακολουθήσαμε, στο φουαγιέ του Δημοτικού Κινηματογράφου Ηλιούπολης «Μελίνα Μερκούρη», μαθήματα από έναν καταξιωμένο ντοκιμαντερίστα αλλά και χαρισματικό δάσκαλο, τον Άγγελο Κοβότσο, ο οποίος έχει επανειλημμένα βραβευτεί σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ τόσο ως δημιουργός όσο και ως δάσκαλος. Τελευταία του επιτυχία, το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2012 για την ταινία με τίτλο Encardia, η πέτρα που χορεύει.
 
 
Η συμμετοχή σε αυτό το Εργαστήριο για κάποιους από εμάς ήταν μια πρώτη, αποκαλυπτική, επαφή με τα μυστικά της έβδομης τέχνης. Σεκάνς, σκηνή, μακρινό, κοντινό, πολύ κοντινό πλάνο, βάθος πεδίου, ντεκουπάζ και λοιποί κινηματογραφικοί όροι, τους οποίους απλώς είχαμε ακουστά, απέκτησαν περιεχόμενο. Μάθαμε κάτι από τη «γραμματική» και το «συντακτικό» του κινηματογράφου, πράγμα που μας βοηθά να εμβαθύνουμε περισσότερο στην τέχνη αυτή, να «διαβάζουμε πίσω από τις γραμμές», να επικοινωνούμε καλύτερα με το δημιουργό. Επιπλέον, ως ερασιτέχνες κινηματογραφιστές, μάθαμε να χειριζόμαστε την κάμερα, τα πρόσωπα και τον περιβάλλοντα χώρο με τρόπο που να δίνει καλύτερο αισθητικό και ουσιαστικό αποτέλεσμα. Και βέβαια, γνωρίσαμε καλύτερα το ντοκιμαντέρ, τις ιδιαιτερότητες και τη γοητεία του.
Στο Εργαστήριο συμμετείχαν και άτομα που γνώριζαν αρκετά καλά το αντικείμενο. Θέλησαν να εμβα-
θύνουν περισσότερο σε αυτό αξιοποιώντας τη μεγάλη εμπειρία του Άγγελου Κοβότσου και των δασκάλων επισκεπτών, Γιώργου Πουλίδη, διευθυντή φωτογραφίας, και Γιώργου Διδυμιώτη, μοντέρ, αλλά και να ξαναφέρουν στη μνήμη τους όσα είχαν μάθει. Επίσης, τους ενδιέφερε η ίδια η συμμετοχή σε μια τέτοια δραστηριότητα και η γνωριμία με νέους ανθρώπους. Η παρουσία τους αποδείχτηκε ιδιαίτερα χρήσιμη και εποικοδομητική σε όλα τα στάδια του Εργαστηρίου. Κοινή διαπίστωση όλων μας είναι ότι το Εργαστήριο ήταν μια όαση στην έρημο της απαισιοδοξίας, του φόβου για το αύριο, του ζόφου και της μιζέριας, που δημιούργησε στον τόπο μας η οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Η μεταξύ μας γνωριμία, τα κοινά ενδιαφέροντα, η ουσιαστικότερη προσέγγιση αριστουργημάτων της έβδομης τέχνης, η συνεργασία, το χιούμορ, η καλλιτεχνική δημιουργία έκαναν πολύ όμορφες τις Τετάρτες μας και όχι μόνο αυτές. Επιστέγασμα της επιτυχημένης αυτής συνεργασίας είναι η δημιουργία της δικής μας ταινίας-ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, που βρίσκεται στο στάδιο του μοντάζ.
 
Θέματα που μας απασχόλησαν
• Ιστορία και θεωρία του ντοκιμαντέρ
• Ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας
• Δημιουργικό ντοκιμαντέρ, ενημερωτικό ντοκιμαντέρ
και ρεπορτάζ
• Δοκιμιακό ντοκιμαντέρ, ντοκιμαντέρ χαρακτήρων
• Η δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ
(θέμα/σενάριο/προεργασία/έρευνα/ρεπεράζ/συνέ-
ντευξη/κάμερα/ ήχος/ postscript/μοντάζ)
• Πρακτικές ασκήσεις με χρήση βιντεοκάμερας
• Δημιουργία δικής μας ταινίας-ντοκιμαντέρ
 
Η ΤΑΙΝΙΑ ΜΑΣ
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης και το «μυστικό» της μακροβιότητάς της, που επικεντρώνεται σε τρεις λέξεις, αγάπη (για τον κινηματογράφο), φιλία, αυτονομία, είναι το θέμα της ταινίας μας. Εφαρμόζοντας αυτά που μάθαμε στο Εργαστήριο, επιλέξαμε να το αναδείξουμε μέσα από συνεντεύξεις προσώπων που συνδέονται με την Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης ως μέλη της, ως φίλοι, ως θεατές. Αυτά είναι οι: Δημήτρης Μαντανίκας, μηχανικός προβολής στις χειμερινές προβολές της Κ.Λ.Η.,
φανατικός κινηματογραφόφιλος και μανιακός συλλέκτης ταινιών (και όχι μόνο), Γιάννης Σολδάτος, ιστορικός κινηματογράφου, σκηνοθέτης, συγγραφέας, εκδότης, φίλος της Κ.Λ.Η. και συχνός εισηγητής σε εκδηλώσεις της, Δήμητρα Σιούτη, από τους πιο παλιούς θεατές της Κ.Λ.Η., Κώστας Σταμάτης, θεατής της Κ.Λ.Η., οι μαθητές γυμνασίου Ευγενία και Βασίλης Μπακατσιά, οι μικρότεροι σε ηλικία θεατές της Κ.Λ.Η., Γιάννα Μπάρλα, δραστήριο μέλος της Κ.Λ.Η. από την αρχή σχεδόν της λειτουργίας της και Δημήτρης Καλαντίδης, ιστορικός και κριτικός κινηματογράφου, ιδρυτικό μέλος, πρόεδρος, άνθρωπος «παντός καιρού» και για όλες τις δουλειές της Κ.Λ.Η.
 
Προσεχώς, στην Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης!
 
ΑΤΑΚΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
«Ο κινηματογράφος είναι η τέχνη του μοντάζ»∙ τη ρήση αυτή του Αϊζενστάιν επαναλάμβανε συνεχώς με καμάρι ο δάσκαλός μας του μοντάζ, Γιώργος Διδυμιώτης, ο οποίος, δείχνοντάς μας τον τρόπο του μοντάζ σε ένα βιντεάκι που είχαμε γυρίσει, μας άφησε κατάπληκτους με την αλλοίωση των νοημάτων που επέφερε συνδυάζοντας μεταξύ τους τις εικόνες.
«Η φωτογραφία οφείλει να υποστηρίζει την κινηματογραφική αφήγηση και όχι να την υπερκαλύπτει» υποστήριζε ο δάσκαλός μας στη φωτογραφία Γιώργος Πουλίδης, τονίζοντας ότι η αισθητική της φωτογράφισης θα πρέπει να είναι ενταγμένη στη γενικότερη αισθητική της ταινίας, στο στιλ που θέλει το κινηματογραφικό έργο να δείξει. Διαφορετικά, έχουμε μια σειρά πλάνων που θα μπορούσαν κάλλιστα να ήταν μια έκθεση φωτογραφίας σε μια γκαλερί, σε ένα μουσείο ή στο διαδίκτυο και όχι μια νοηματική συνέχεια σε ένα ολοκληρωμένο και εναρμονισμένο έργο. Συχνά ακόμα επαναλάμβανε «δεν δουλεύουμε τεχνικά αλλά ψυχολογικά», επισημαίνοντας ότι «μέσα από το φως που δημιουργούμε στοχεύουμε κυρίως στο τι θα εισπράξει ο θεατής», ενώ απέδιδε στη σκιά το ρόλο ενός πολύ δυνατού εκφραστικού στοιχείου. «Ο κινηματογράφος είναι θέμα σχέσεων όχι τεχνικής» έλεγε ο Άγγελος Κοβότσος τονίζοντάς μας τη μεγάλη σημασία που έχει η καλή συνεργασία ανάμεσα στους συντελεστές μιας ταινίας, αλλά και η εμπιστοσύνη που πρέπει να οικοδομηθεί ανάμεσα στους συντελεστές και τους χαρακτήρες-ήρωες του ντοκιμαντέρ. Ο ίδιος επέμενε επίσης στο θέμα της ηθικής στο ντοκιμαντέρ. Έτσι, στη διαδικασία του μοντάζ συχνά επαναλάμβανε «ας αποφύγουμε το πλάνο αυτό, μπορεί να εκθέσει τον ομιλητή».
 
Η ΑΠΟΨΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
 
«Δε συγχωρώ τον εαυτό μου, που τόσα χρόνια Ηλιουπολίτισσα, μόλις τα δύο τελευταία χρόνια
γνώρισα τη Λέσχη και τους ανθρώπους της»
Άννα Ταμπούκου
(Καθηγήτρια στο 2ο Γυμνάσιο Βούλας. Κάτοχος Πτυχίου Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πτυχίου Παιδαγωγικών Σπουδών [ΑΣΠΑΙΤΕ], Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (Msc) στον Τομέα της «Αρχιτεκτονικής Τοπίου», Επάρκειας διδασκαλίας της Γαλλικής Γ λώσσας και Πτυχίου Δεξιοτήτων και Γνώσεων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών)
«Αποφάσισα να πάρω μέρος στο εργαστήριο γιατί αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο και θα ήθελα με έναν πιο οργανωμένο τρόπο να έρθω σε επαφή με την κινηματογραφική γλώσσα και τους σύγχρονους τρόπους αφήγησης και τεκμηρίωσης. Με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι δραστηριότητες οπτικοακουστικής παιδείας στο σχολείο, γι’ αυτό και προσπαθώ να τις ενσωματώνω στην εκπαιδευτική πράξη. Θεωρώ ότι το ντοκιμαντέρ αποτελεί ένα πολύτιμο “εργαλείο” στην εκπαιδευτική πράξη και βέβαια ένα μοναδικό “εργαλείο” κοινωνικής εκπαίδευσης και κοινωνικής κριτικής. Η όλη εξέλιξή του ξεπέρασε τις προσδοκίες που αρχικά είχα. Οι θεωρητικές προσεγγίσεις στην κινηματογραφική δημιουργία ήταν πολύ καλές και διαφωτιστικές, γιατί δεν
έγιναν με στείρο τρόπο, αλλά “επενδύθηκαν” με ταινίες που δεν γνώριζα και πραγματικά απόλαυσα! Το πιο “συναρπαστικό” ωστόσο “κομμάτι’’ του σεμιναρίου ήταν και συνεχίζει να είναι –καθώς δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί –η διαδικασία δημιουργίας της δικής μας ταινίας. Από την αναζήτηση του θέματος, την επιλογή του “χαρακτήρα”, την αποκάλυψη του “χαρακτήρα” μέσω των ημιδομημένων συνεντεύξεων, την αναζήτηση του σεναριακού άξονα της ταινίας μέχρι το “μοντάζ”».
«Ευκαιρία για περαιτέρω εμβάθυνση και εξειδίκευση στον τομέα των οπτικοακουστικών έργων»
Φώτης Δημητρακάκης
(Μέλος της Κ.Λ.Η. τα δύο τελευταίαχρόνια. Σπούδασε σκηνοθεσία. Έχει εργαστεί στο χώρο της κινηματογραφικής διανομής. Κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει κείμενα για τον κινηματογράφο. Διδάσκει Αισθητική στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι του Δήμου Περιστερίου. Ζει στην Ηλιούπολη και εκτός από την έβδομη τέχνη ασχολείται με την ποίηση. Επιπλέον, συμμετέχει στο Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Βύρωνα)
«Θεωρώ τη συμμετοχή μου στο Εργαστήρι ευκαιρία για περαιτέρω εμβάθυνση και εξειδίκευση στον τομέα των οπτικοακουστικών έργων, τη στιγμή μάλιστα που οι διδάσκοντες διαθέτουν μεγάλη εμπειρία αλλά και αμέριστη αφοσίωση αναφορικά με το Ντοκιμαντέρ».
«Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η δημιουργία ταινίας»
Σοφία Χρυσικοπούλου
(Φοιτήτρια Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνίου - Χημικός Μηχανικός, κάτοικος Καστέλας)
«Ενημερώθηκα για το Εργαστήριο Ντοκιμαντέρ μέσω διαδικτύου. Αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή λόγω της επιθυμίας μου για ενασχόληση με οποιασδήποτε μορφής τέχνη. Η παρουσία ενός καταξιωμένου σκηνοθέτη σε συνδυασμό με την καλή διοργάνωση από την Κ.Λ.Η. ενίσχυσε την αρχική μου απόφαση για συμμετοχή. Καθοριστικό όμως ρόλο έπαιξε η πρωτοβουλία για δημιουργία μιας ταινίας, που καλλιέργησε μια ευχάριστη και ζωντανή ατμόσφαιρα και παράλληλα αποτέλεσε
«Θέλησα να παρακολουθήσω το Εργαστήριο για το Ντοκιμαντέρ από περιέργεια. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα παθιαζόμουν τόσο»
Ντίνα Πανοπούλου (η θεία Ντίνα)
(Γέννημα θρέμμα της Ηλιούπολης, εργοδηγός)
«Θέλησα να παρακολουθήσω το Εργαστήριο για το Ντοκιμαντέρ από περιέργεια. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα παθιαζόμουν τόσο. Μου αρέσει πάρα πολύ ο κινηματογράφος καιτο θέατρο και τώρα που ξεμπέρδεψα από παιδιά, σκυλιάκαι υποχρεώσεις και έχω την πολυτέλεια να έρχομαι, έμαθα να βλέπω τους απλούς ανθρώπους με άλλο μάτι. Πολύχρωμους! Η κάθε ρυτίδα κρύβει κόπο, στο κάθε βλέμμαυπάρχει κάτι που αξίζει να το βρεις, οι περισσότεροι, αν καταφέρεις και τους “ξεκουμπώσεις”, είναι ένα σενάριο απόμόνοι τους. Μετά τα μαθήματα στην ΚΛΗ ξαναβλέπω τιςίδιες παλιές ταινίες σαν τον έρωτα που τον ξαναζείς απ΄ τηναρχή, κάθε σκηνή είναι καινούρια, κάθε πλάνο είναι σαννα ξαναγυρίστηκε! Κι εγώ σαν να ξαναγύρισα στα θρανίαπρώτη φορά με όρεξη για μάθηση. Εύχομαι η ΚΛΗ να έχειπάντα να προτείνει κάτι καινούριο. Να αποκτήσει ένα δικότης χώρο, όπου θα μπορούν οι Ηλιουπολίτες και όλοι όσοιθέλουν να ασχολούνται δημιουργικά με το πάθος που λέγεται έβδομη τέχνη να συναντώνται καθημερινά και όχιμόνο κάθε Κυριακή».
«Ίσως σε κάποιο μελλοντικό εργαστήριο που θα γίνει να υπάρχει και λίγο περισσότερο τεχνικό μέρος πάνω στην επεξεργασία του video(μοντάζ κτλ.)».
Γιάννης Αυγέρης
(Ηλιουπολίτης, εργαζόμενος στα Εργαστήρια Φυσικής Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Φωτογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης)
«Μετά από χρόνια απασχόλησης με τη “στατική” φωτογραφία, αποφάσισα να δοκιμάσω κάπως πιο σοβαρά με την "κινούμενη" φωτογραφία. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την εξέλιξη των μαθημάτων. Ίσως σε κάποιο μελλοντι κό εργαστήριο που θα γίνει να υπάρχει και λίγο περισσότερο τεχνικό μέρος πάνω στην επεξεργασία του video(μοντάζ κτλ.)».
«Φαίνεται πως ήταν μια σωστή απόφαση...»
Αντώνης Μητρόπουλος
(Φοιτητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνίου - Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, κάτοικος Γ λυφάδας)
«Η φύση των σπουδών μου είναι τέτοια που μου καθιστά αναγκαίες μερικές καλλιτεχνικές “ανάσες”. Έτσι, αποφάσισα να συμμετάσχω στο Εργαστήριο, για το οποίο ενημερώθηκα μέσω διαδικτύου. Απ' ότι φαίνεται ήταν μια σωστή απόφαση... Η πρωτοβουλία για το γύρισμα μιας μικρής ταινίας, καθώς και το ιδιαίτερα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον που συνάντησα στη Λέσχη, ήταν τα στοιχεία που κατά τη γνώμη μου έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο στην επιτυχία του Εργαστηρίου, αλλά και στη δημιουργία όμορφων αναμνήσεων».
«Το εργαστήριο μας άνοιξε ένα καινούργιο παράθυρο στον κόσμο του κινηματογράφου»
Μαρία Πανταζή (Κάτοικος Ηλιούπολης, δημόσιος υπάλληλος)
«Τη συμμετοχή μου στο Εργαστήριο για το Ντοκιμαντέρ τη βρίσκω πολύ δημιουργική, με τεράστιο ενδιαφέρον. Πιστεύω πως μας άνοιξε ένα καινούργιο παράθυρο στον κόσμο του κινηματογράφου. Από τα πιο σημαντικά θα πρέπει να σημειώσω την πολύ καλή σχέση μεταξύ μας και το ομαδικό πνεύμα στη δημιουργία της ταινίας που αποφασίσαμε να κάνουμε, βέβαια με τη σημαντική βοήθεια και καθοδήγηση των δασκάλων μας. Ενδιαφέρον είχε και η επαφή μας με κάποιους θεατές της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης, καθώς και η γνωριμία μας με τους στυλοβάτες της και την ανιδιοτελή στάση τους. Τους ευχαριστώ όλους».
«Είμαστε όλοι εραστές … του ΟΝΕΙΡΟΥ!!!»
Αριστείδης Ρουπίνας
(Κάτοικος Καλλιθέας. Από το 1985 έχει ιδρύσει το πρακτορείο τύπου PhotoPressNewsκαι εργάζεται σαν φωτορεπόρτερ και ανταποκριτής ξένου τύπου. Φοίτησε στη Σχολή Τηλεοράσεως Αθηνών του Παπαντωνόπουλου το 1980. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ψηφιακής επεξεργασίας και φωτισμού στη LeicaAcademyκαι στο StaffordUniversity. Με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον τη φωτογραφία και το artvideoσυμμετέχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Προκρίθηκε σε Διεθνή Διαγωνισμό και έχει εκθέσει με 24 καλλιτέχνες από 13 χώρες στο Συνεδριακό Κέντρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Λουξεμβούργου, στο κτήριο JeanMonnetτον Ιούλιο του 2010)
«Το Εργαστήριο για το Ντοκιμαντέρ το πληροφορήθηκα από μία γνωστή μου, την Άννα, από την Αλεξανδρούπολη. Με ενδιαφέρει να συμμετέχω σε δράσεις μέσα στις οποίες θα συναντηθώ με καινούριες ιδέες και ανθρώπους. Για μεγάλη μου τύχη διαπίστωσα ότι δάσκαλος του σεμιναρίου ήταν ένας καταξιωμένος σκηνοθέτης, ο Άγγελος Κοβότσος, ο οποίος με τη μεταδοτικότητα, την εμπειρία και τη δική του γλώσσα μού έδωσε τη δυνατότητα να οργανώσω ακόμα περισσότερο τη δική μου ματιά. Επίσης, πιο συναρπαστική βρήκα την ευκαιρία που μου έδωσε μαζί με τους φίλους που συμμετείχαμε στην υποομάδα “Oι αντάρτες του Ποτέμκιν”, να συμβάλουμε στο σταδιακό κτίσιμο της ταινίας μικρού μήκους με θέμα την Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, με την οποία καταγράφεται η πολύπλευρη συμβολή της στον πολιτισμό.Αφήνοντας στην άκρη τις όποιες επαγγελματικές και θεωρητικές αποσκευές έχει κάποιος, όλοι έχουμε βρεθεί τόσον καιρό στις δημιουργικές συναντήσεις του Εργαστηρίου από μία κοινή ορμή, την ορμή που έχει ένας εραστής. Είμαστε όλοι εραστές του ΟΝΕΙΡΟΥ!!!»
«Μέσα σε αυτή τη μίζερη εποχή, οι συντελεστές του σεμιναρίου μας άνοιξαν ένα παράθυρο στον πολιτισμό»
Θανάσης Αθανασιάδης (Κινηματογραφιστής, με σπουδές στη Σχολή Κινηματογράφου Λ. Σταυράκου. Εργάζεται στην ιδιωτική τηλεόραση)
«Ο λόγος που αποφάσισα να πάρω μέρος στο σεμινάριο είναι το ενδιαφέρον μου για το ντοκιμαντέρ σαν προέκταση γνώσης. Αρκετά από αυτά που είπαμε μου ήταν γνωστά αλλά ξεχασμένα στο βάθος του μυαλού μου. Με το εργαστήριο ήρθαν όλα στην επικαιρότητα. Αυτό και μόνο εμένα με ικανοποίησε με το παραπάνω. Μου άρεσαν οι συντελεστές του σεμιναρίου, Δ. Καλαντίδης, Α. Κοβότσος, Θ.Μουμουλίδης, που μέσα σε αυτή την μίζερη εποχή μας άνοιξαν ένα παράθυρο στον πολιτισμό. Ελπίζω και στην
επόμενη χρονιά».

Κινηματογραφικό Εργαστήρι της ΚΛΗ 2014-2015

Μια ακόμα επιτυχημένη συλλογική δραστηριότητα, ένα νέο πεδίο για την απόκτηση θεωρητικής γνώσης αλλά και πρακτικής εμπειρίας και ευκαιρία για δημιουργική έκφραση αποτέλεσε το «Κινηματογραφικό Εργαστήριο για Δημιουργία Ταινίας Μυθοπλασίας Μικρού Μήκους» που διοργάνωσε από τον Νοέμβριο 2014 έως τον Ιούνιο 2015 η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, συνεπής στην υλοποίηση του σκοπού της για προαγωγή της κινηματογραφικής παιδείας και ουσιαστική γνωριμία των μελών και φίλων της με την αισθητική και την τεχνική του κινηματογράφου.



Ο Άγγελος Κοβότσος διδάσκει τα μυστικά του σεναρίου.

Την ευθύνη του εγχειρήματος είχε ο επιτυχημένος σκηνοθέτης Άγγελος Κοβότσος, που έκανε και τα μαθήματα σεναρίου, ενώ ο Σπύρος Τσιφτσής, επίσης επιτυχημένος σκηνοθέτης, παραγωγός και μοντέρ, δίδαξε σκηνοθεσία. Το εργαστήριο έγινε στην αίθουσα εκδηλώσεων ενός φιλόξενου σχολείου, ανοιχτού στην τοπική κοινωνία, του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ηλιούπολης. Όπως και στα προηγούμενα εργαστήρια της Κινηματογραφικής Λέσχης, τη φροντίδα για τον χώρο, την επίλυση πρακτικών προβλημάτων και τον γενικό συντονισμό εκ μέρους της Κινηματογραφικής Λέσχης είχε ο πάντα προσηνής και ακούραστος Θοδωρής Μουμουλίδης, μέλος της Λέσχης και σκηνοθέτης.
Στόχος του εργαστηρίου, όπως τον περιέγραψε στο ξεκίνημα ο Άγγελος Κοβότσος, ήταν «να γνωρίσουν οι συμμετέχοντες όλα τα στάδια μιας κινηματογραφικής παραγωγής, από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την προβολή της ταινίας, μαθαίνοντας να χρησιμοποιούν όλα τα εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου». «Οι συμμετέχοντες θα γράψουν, θα κινηματογραφήσουν και θα μοντάρουν», είπε χαρακτηριστικά. Και πράγματι, όλοι όσοι πήραμε μέρος στο γοητευτικό αυτό ταξίδι της δημιουργίας προσπαθήσαμε, πειραματιστήκαμε, συνεργαστήκαμε, παραγάγαμε έργο και γευτήκαμε τη χαρά και τη συγκίνηση αλλά και την ανησυχία και το άγχος, που είναι αναπόφευκτα σε κάθε τέτοια δραστηριότητα.



Προβολή και ανάλυση του Chinatown.

Με το Τσάιναταουν(1974) του Ρομάν Πολάνσκι, μια από τις αρτιότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, που έχει τιμηθεί με το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου ξεκινήσαμε τη μελέτη του σεναρίου, ενώ στα εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου μπήκαμε με αποσπάσματα από τρεις ταινίες-σταθμούς στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης: 1. Ταξίδι στο Φεγγάρι, Ζορζ Μελιές, 1902. Η πρώτη ταινία στην οποία εμφανίζονται ειδικά εφέ και η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία του κινηματογράφου. 2. Η γέννηση ενός Έθνους, Ντέιβιντ Ουόρκ Γκρίφιθ, 1915. Πρωτοποριακή ταινία με διαφορετικές γωνίες λήψης, πανοραμικά μακρινά πλάνα, κοντινά πλάνα, τράβελινγκ, νυχτερινές λήψεις, παράλληλο μοντάζ κ.ά. 3. 8 1/2 Φεντερίκο Φελίνι, 1963. Κορυφαίο δημιούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου με πολλή κίνηση της κάμερας, ιδιαίτερη χρήση του ήχου και της μουσικής, υποκειμενικά πλάνα κ.ά.



Ανάλυση της δομής του σεναρίου.

Στο πλαίσιο των θεωρητικών μαθημάτων σεναρίου και σκηνοθεσίας με ένα πλήθος αποσπασμάτων από διάσημες χαρακτηριστικές ταινίες οι δύο δάσκαλοι μας αποκάλυψαν πολλά από τα μυστικά που κάνουν την κινηματογραφική τέχνη μαγική: Η ιδέα του σεναρίου, η μορφή ανάπτυξής του, η διαμόρφωση του κεντρικού χαρακτήρα, οι συγκρούσεις, η περιπέτεια, η θέση και η κίνηση της κάμερας, το στήσιμο και η κίνηση των ηθοποιών στον χώρο, η επιδέξια χρήση κοντινών μεσαίων και γενικών πλάνων, ο φωτισμός, ο ήχος, η μουσική, η δημιουργία ατμόσφαιρας...
Οι πιο ενδιαφέρουσες στιγμές των θεωρητικών μαθημάτων ήταν εκείνες κατά τις οποίες οι μαθητευόμενοι επιχειρήσαμε να γίνουμε δημιουργοί: Διατυπώσαμε ιδέες και θέματα, επινοήσαμε ήρωες, γράψαμε βιογραφικά και εργαζόμενοι κατά ομάδες δημιουργήσαμε σκηνές, υποδυθήκαμε ρόλους, φωτογραφίσαμε. Και η ώρα του pitchingήταν η πιο διασκεδαστική: Μόλις ολοκληρώθηκαν τα μαθήματα σεναρίου και δημιουργήθηκαν συνόψεις σεναρίων, προσπαθήσαμε να πείσουμε για την αξία της ιδέας μας και αναπτύξαμε ενώπιον όλων το σχέδιό μας, ώστε να προχωρήσει με αυτό η ομάδα στη δημιουργία ταινίας. Με βαρύνουσες τις γνώμες του δασκάλου σεναρίου και του... παραγωγού-εκπροσώπου της Κινηματογραφικής Λέσχης, το σενάριο που προκρίθηκε ήταν το Ρήξη τυμπάνου, του Φώτη Φωτιάδη. Μια έξυπνη και πρωτότυπη ιδέα: Ο Ώτις Ακουέτω, ένας μοναχικός και ιδιόρρυθμος χαρακτήρας, αναζητά τον ιό της ασυνεννοησίας (συχνότητα 440), αλλά μια ρήξη τυμπάνου τον οδηγεί σε άλλα μονοπάτια.




Προβολή του αριστουργήματος του Federico Fellini, 8 1/2

Αμέσως μετά δημιουργήθηκε η «Ομάδα Σεναρίου» κι εκεί άρχισε η μεγάλη περιπέτεια της μετουσίωσης της ιδέας σε ολοκληρωμένο σενάριο. Ανταλλαγή απόψεων μέσω διαδικτύου, συναντήσεις σε σπίτια, ακόμα και σε καφετέριες. Ο Φώτης έγραφε, και ξαναέγραφε, ενώ οι δάσκαλοι και κυρίως ο της σκηνοθεσίας δεν έμεναν ικανοποιημένοι: ήθελαν πλοκή, σύγκρουση, εικόνες, δράση.
Παράλληλα με την προσπάθεια δημιουργίας του σεναρίου, τέσσερα εξαιρετικά ενδιαφέροντα masterclassesσυμπλήρωσαν και ολοκλήρωσαν το θεωρητικό μέρος του εργαστηρίου: Μιχάλης Λυκούδης: «Εισαγωγή στην κινηματογραφική και τηλεοπτική παραγωγή», Άση Δημητρουλοπούλου: «Σκηνογραφία και αρχιτεκτονική του σκηνικού χώρου», Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος: «Η υποκριτική στον κινηματογράφο» και Ξενοφώντας Λατινάκης: «Μοντάζ: Η ιστορία, τα είδη, η σημασία του».



Εν ώρα μαθήματος.

Με την πίεση του χρόνου το σενάριο ολοκληρώθηκε και άρχισε το επόμενο, ακόμα πιο ενδιαφέρον στάδιο της όλης προσπάθειας, η σκηνοθεσία. Σχηματίστηκε η ομάδα παραγωγής, κατανεμήθηκαν ρόλοι (διεύθυνση παραγωγής και βοηθοί, σκηνοθέτες, βοηθοί σκηνοθέτες, δ/ντής φωτογραφίας και βοηθός, σκηνογράφοι-ενδυματολόγοι, μοντέρ, ηθοποιοί, κτλ.) και άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο στρωθήκαμε στη δουλειά. Από τις πιο κεφάτες συναντήσεις ήταν εκείνες για το ντεκουπάζ: τύπος πλάνου, γωνίες λήψης, κινήσεις της κάμερας έπρεπε να έχουν προσχεδιαστεί. Πολύωρες αλλά ευχάριστες οι συναντήσεις στα φιλόξενα σπίτια τόσο του Θοδωρή και της Άννας όσο και της Κατερίνας. Αλλά και η κάθοδος στο κέντρο της Αθήνας για το ρεπεράζ ήταν επίσης απολαυστική.



Προβολή του Η γέννηση ενός έθνους του D.W. Griffith.

Χωρίς αμφιβολία όμως, εκεί που... απογειωθήκαμε ήταν στα γυρίσματα, τα οποία συνεχίζονται. Ο Φώτης, έξοχος πρωταγωνιστής, ακολουθεί πιστά τις οδηγίες των «σκηνοθετών» και λοιπών ειδικοτήτων του συνεργείου, ενώ ο καθένας από μας θα κάνει και ένα μικρό περασματάκι ως «ηθοποιός». Όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα και τις παρατηρήσεις του Σπύρου Τσιφτσή. Τη διεύθυνση φωτογραφίας έχει αναλάβει ο Στάθης Γαλαζούλας, το μοντάζ θα κάνει ο Ξενοφώντας Λατινάκης και τα έξοδα παραγωγής η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης. Δεν είμαστε βέβαιοι για την κινηματογραφική αρτιότητα του τελικού αποτελέσματος, είμαστε όμως πλήρως ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή μας σ’ αυτό το εργαστήριο.



Η διαδικασία του pitching όπου ο κάθε επίδοξος σεναριογράφος προσπαθεί να πείσει για την ωριμότητα του σεναρίου του.


Όλοι ακούνε με προσοχή.


Χειροκρότημα.

Εισαγωγή στα αισθητικά ρεύματα του κινηματογράφου

Εισαγωγή στα αισθητικά ρεύματα του κινηματογράφου
Διαφάνειες Εισήγησης
(Δημήτρης Καλαντίδης, 11/2/2013)

ΝΕΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΛΗ

για δημιουργία ταινίας μυθοπλασίας μικρού μήκους
Νοέμβριος 2014 - Μάιος 2015


Σε κάθε ταινία αναγνωρίζουμε τη συνεχή προσπάθεια των δημιουργών να ανακαλύπτουν και να ερμηνεύουν τον κόσμο μέσα από το δικό τους βλέμμα. Ωστόσο από την ανάγκη-επιθυμία μέχρι την πραγματοποίηση υπάρχει ένα διάστημα που ονομάζεται μαθητεία. Η μαθητεία μπορεί να είναι ατομική ή συλλογική. Κάθε μέθοδος έχει τη δική της γοητεία. Η συλλογική διαδικασία αποκτά τη δυναμική της μέσα από το κοινό όραμα με το οποίο οι συμμετέχοντες δρουν.

Συνεχίζοντας την επιτυχημένη συνεργασία μας με την Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, προτείνουμε και φέτος τη λειτουργία ενός Εργαστηρίου Μυθοπλαστικού Κινηματογράφου (Fiction) αυτή τη φορά, στο οποίο οι συμμετέχοντες θα γνωρίσουν όλα τα στάδια μιας κινηματογραφικής παραγωγής από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την προβολή της ταινίας, μαθαίνοντας να χρησιμοποιούν όλα τα εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου.

Η συνεχής αλληλεπίδραση θεωρίας και πράξης με σημείο αναφοράς ομαδικές και ατομικές ασκήσεις, αλλά κυρίως με τη δημιουργία μιας ταινίας μικρού μήκους, την οποία οι συμμετέχοντες θα γράψουν, θα κινηματογραφήσουν και θα μοντάρουν, είναι η μέθοδος που προτείνουμε.

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Δεν είναι σχήμα οξύμωρο η συλλογικότητα στην τέχνη; Ο κινηματογράφος είναι συλλογική διαδικασία με σκοπό την πραγματοποίηση ενός προσωπικού οράματος. Εμείς θέλουμε να σας μεταλαμπαδεύσουμε τη διαδικασία, παρακινώντας σας ταυτόχρονα να οραματιστείτε.
 

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:
Δημήτρης Καλαντίδης (2109941199, 6945405825, jim_kalant@hotmail.com)
Θοδωρής Μουμουλίδης (6948595004, tmoumoulidis@hotmail.com)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

 
«ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΜΕ ANIMATION»
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ
 
Της Βιργινίας Στεφανοπούλου
 
Η Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη-εκπαιδευτικό  Σπύρο Σιάκα και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Αντώνη Παπαδόπουλο και με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας διοργάνωσε, από 19 Φεβρουαρίου μέχρι 19 Μαρτίου 2014, εργαστήριο εισαγωγής στις βασικές αρχές της δημιουργίας κινούμενης εικόνας. Ένα εργαστήριο ενταγμένο στις πολιτιστικές δράσεις της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.) με θέμα τη γνωριμία των σινεφίλ με την τέχνη του animation και τη βιωματική προσέγγιση των εκφραστικών μέσων της.



Στον φιλόξενο χώρο του MEDIALAB της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηλιούπολης συναντήθηκαν άνθρωποι που διέφεραν  στην ηλικία, την επαγγελματική απασχόληση, τα γενικότερα ενδιαφέροντα, τους ένωνε όμως η αγάπη για το αντικείμενο του εργαστηρίου και η διάθεση για δημιουργία.  Γνωρίστηκαν μεταξύ τους, συνεργάστηκαν με κέφι και δημιούργησαν το δικό τους animation. Μάλιστα, προκειμένου να το ολοκληρώσουν με τον καλύτερο τρόπο, αρκετοί απ’ αυτούς συναντήθηκαν και εκτός εργαστηρίου. Λειτούργησαν δύο τμήματα 4:00-6:00 μ.μ. και  6:00-8:00 μ.μ.  χωρισμένα σε μικρότερες ομάδες και δημιουργήθηκαν επτά ολιγόλεπτες ταινίες.
Στην πρώτη συνάντηση, μετά την προβολή κάποιων βραβευμένων ταινιών κινουμένων σχεδίων, ο Αντώνης Παπαδόπουλος έκανε μια σύντομη αλλά περιεκτική εισαγωγή στο δράμα  και τα  «κατά ποιόν»  μέρη του, δίνοντας έμφαση στον μύθο, τους χαρακτήρες, τις συγκρούσεις, την περιπέτεια, την αναγνώριση και πρότεινε ως βασικό θεωρητικό κείμενο την  Ποιητική του Αριστοτέλη. Στη συνέχεια, μαζί με τον  Σπύρο Σιάκα ανέπτυξαν τις βασικές αρχές δημιουργίας σεναρίου και ο δεύτερος έθεσε στους συμμετέχοντες το ερώτημα με βάση το οποίο θα έπρεπε να επιλέξουν το θέμα του σεναρίου τους: «Κινηματογραφική Λέσχη, γιατί; Τι προσφέρει;»  Θα έπρεπε να τους απασχολήσει  μια από τις πολλές διαστάσεις (ψυχαγωγική, πολιτιστική, εκπαιδευτική) της προσφοράς της Κινηματογραφικής Λέσχης στην τοπική κοινωνία.



Στη δεύτερη συνάντηση δημιουργήθηκαν ομάδες και η κάθε μια, μετά από συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, επέλεξε το θέμα, τους  ήρωες-άψυχα αντικείμενα που θα το αναδείκνυαν, το πιθανό κείμενο (αφήγηση, μονόλογος, διάλογος)  το σκηνικό της δράσης και τελικά αποτύπωσε το σενάριό της σε φύλλα εργασίας. Παράλληλα, έγιναν και μερικά  προπλάσματα ηρώων με πλαστελίνη.
Οι τρεις επόμενες συναντήσεις αφιερώθηκαν στην ολοκλήρωση της δημιουργίας των ηρώων και των σκηνικών, στη φωτογράφιση  πλάνων συνεχόμενης κίνησηςκαι στο μοντάζ. Όλα με την καθοδήγηση του Σπύρου Σιάκα. Ήταν οι μέρες που ο χώρος του MEDIALAB έσφυζε από κίνηση, δράση, δημιουργικότητα.           
Στην τελετή λήξης προβλήθηκαν οι επτά ταινίες του εργαστηρίου αλλά και κάποιες ταινίες κινουμένων σχεδίων που επρόκειτο να προβληθούν στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας τον Σεπτέμβριο του 2014. Παρευρέθη και μίλησε στους συμμετέχοντες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημιουργοί ταινιών animationο βραβευμένος σκηνοθέτης ταινιών κινουμένων σχεδίων και ερευνητής Άγγελος Ρούβας, που είναι και δημιουργός του αφιερωμένου στο Ελληνικό Κινούμενο Σχέδιο ιστότοπου http://www.greekanimation.com.
Στους  συμμετέχοντες δόθηκε «Βεβαίωση  Παρακολούθησης Εργαστηρίου».
 


ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ:
1.ΠΡΟΣΕΧΩΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ:  Άλλη μία μέρα ξεκινά, το ξυπνητήρι χτυπάει. Ο μικρός Σπιρτούλης ξυπνά, βγαίνει από το σπιρτόκουτό του κι αποφασίζει να δει μία ταινία στο σινεμά. Πηγαίνει στο iphoneτου και ψάχνει, αλλά δεν βρίσκει τίποτα καλό στα multiplex. Τσαντισμένος, πετάει το iphoneκαι τότε συνειδητοποιεί ότι από κάτω του βρισκόταν το περιοδικό «ΠΡΟΣΕΧΩΣ». Αρχίζει να το ξεφυλλίζει και τότε, ενθουσιασμένος, βρίσκει την ταινία που ήθελε να δει, σκίζει τη σελίδα και την παίρνει μαζί του. Φτάνοντας στην αίθουσα τον περιμένει μια έκπληξη... Η συνέχεια στην οθόνη.       
ΟΜΑΔΑ: Αθανασιάδης Θανάσης,  Γεμιστού-Σκούτα Νεφέλη, Πανταζοπούλου Ευσταθία, Σπαθή Νταϊάνα, Σταμάτης Κωνσταντίνος, Φανίδη Αθηνά.
 
2.ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΓΟΜΟΥΛΗ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ο Γομούλης, γλιστρώντας ανάμεσα σε βιβλία, πέφτει πάνω σε ένα βιβλίο που περιέχει αρνητικά κοινωνικά στερεότυπα. Έτσι αγωνίζεται να σβήσει από καθένα από αυτά τη λέξη ή συλλαβή λέξης που με την απουσία τους θα τα μετατρέψουν σε θετικές ιδέες. Όταν αυτά τα αρνητικά στερεότυπα διορθώνονται, ξεπροβάλλουν δίπλα από τις φράσεις ταινίες που πραγματεύονται τις αντίστοιχες υγιείς ιδέες.
ΟΜΑΔΑ: Αρναούτη Ειρήνη, Βατούγιος Γεώργιος, Γιαννοπούλου Κική, Ηλιόπουλος Γεώργιος, Μενδρινός  Εμμανουήλ, Μιχαλιού Αικατερίνη, Μιχελή Αργυρώ, Ταπραντζή Αμαλία. 
 
3.ΕΡΧΕΣΑΙ;
ΣΕΝΑΡΙΟ: Το καφέ παπούτσι,  με το  σταθερό και σοβαρό βήμα ενός ενήλικα, θα διανύσει την απόσταση που το χωρίζει ως την είσοδο μιας Κινηματογραφικής Λέσχης, περνώντας μέσα από σημαντικούς  κι εξαίσιους σινεφίλ σταθμούς. Παρόμοια διαδρομή θα ακολουθήσει λίγο αργότερα το κόκκινο νεανικό παπούτσι με σύντομες στάσεις για παιχνίδι και ονειροπόληση στις διάσημες παιδικές ταινίες που βρίσκει στο δρόμο του. Τα δύο παπούτσια θα συναντηθούν και με χαρούμενη διάθεση θα περάσουν μαζί  το κατώφλι της λέσχης. Φιλμικές πορείες και συνευρέσεις,  ένα «εμψυχωτικό»… road movie με τερματικό σταθμό την Κινηματογραφική Λέσχη,  που γεφυρώνει το χάσμα γενεών και προβάλλει  τη διαφορετικότητα  ως συνεκτικό στοιχείο μεταξύ των μελών της.
ΟΜΑΔΑ: Δαγκούλης Γιώργος, Κατσένη Ασημίνα, Ζερβού Μεταξία, Μπαϊραμπά Βάγια, Σκούφη Νάγια, Σωτηροπούλου Ντιάνα, Σωτήρχου Κωνσταντίνα, Χατζηθεοδώρου Ελισάβετ.
 
4.ΚΛΗ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ο γερο Μαγκουρίνος γκρινιάζει και δυσανασχετεί από τη λειτουργία της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης στη γειτονιά του. Δεν θέλει τον δυνατό ήχο ούτε μοντερνισμούς στις σκηνές και αρνείται να επισκεφθεί την ΚΛΗ,  παρά τις προτροπές του κυρίου Φιλμάκη. Κάποια μέρα, ενώ μπαίνει στην αίθουσα για να παραπονεθεί, τον περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη: Η όμορφη κυρία Μαγκουρίνα! Το ενδιαφέρον είναι αμοιβαίο και η στάση του κ. Μαγκουρίνου αλλάζει άρδην…
ΟΜΑΔΑ: Διαμαντοπούλου Αγγελική, Δρακοπούλου Αγγελική, Καλαντίδης Γιάννης, Λούζη Μαργαρίτα, Παλαιογιάννη Νέλλη, Παπαδημητροπούλου Έλλη και οι μικροί φίλοι της ΚΛΗ Λεωνίδας και Αλεξάνδρα Καρυδάκη.
 
5.ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Μια γραμμή που αλλάζει σε κύκλο - ήλιο - σβούρα - ποδήλατο - χρόνο - απειλή  και καταλήγει σε άποψη.
ΟΜΑΔΑ: Ζαρκινού Βάσω, Κουτσογιάννη Γεωργία, Μπασδέκη Περιστέρα, Μπέτσα Δώρα, Ταραβήρας Σταύρος, Χατζηγούλα Κωνσταντία
 
 
6.-7.  FILMΑΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ (δύο ταινίες με το ίδιο σενάριο)
ΣΕΝΑΡΙΟ: Το ταξίδι της Κινηματογραφικής Λέσχης σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να ενώσει τους λαούς και να καταπολεμήσει το ρατσισμό.
 ΟΜΑΔΑ: Ανδριγιαννάκη Πέγκυ, Γιαννακοπούλου Ελένη, Ελματζόγλου Μιχαήλ, Καρύδα Στέλλα, Κουκουβίτσα Μαργαρίτα, Κυριάκης Αποστόλης, Μπίστολα Αλέκα, Παππά Ναυσικά, Σερέπετσης Μιχάλης.
 
8. Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΑΣ ΣΙΝΕΦΙΛ ΚΑΦΕΤΙΕΡΑΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Μία καφετιέρα εκφράζει την απίστευτη εξάντλησή της λόγω του υπερβολικού αριθμού καφέδων που υποχρεούται να ετοιμάζει για τα άτομα που συμμετέχουν σε δράσεις της Κινηματογραφικής Λέσχης Ηλιούπολης (εργαστήρια για ντοκιμαντέρ, animation κ.λ.π). Παράλληλα, ενημερώνει τα φλιτζανάκια του καφέ για το καινούργιο εργαστήριο που προετοιμάζεται με σκοπό  τη δημιουργία ταινίας μυθοπλασίας…
ΟΜΑΔΑ: Βουτσαδάκης Αλέξανδρος, Κουταλιάγκα Χριστίνα, Μάρρης Γιάννης, Μάρρη Σοφία, Σωτήρχου Γεωργία, Ταμπούκος Στέλιος, Ταμπούκου Άννα, Τσάνης Σπύρος.
 

26ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΚΛΕ

Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας – Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης
 
30 ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ - 26^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΕΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΤΩΝ
ΚΙΝΗΜΑ-ΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ  ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙ
 
Της Άννας Ταμπούκου        
 

Στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στο φιλόξενο Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, στις 7, 8 και 9 Ιουνίου 2013, το 26ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.), με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Στη γενέθλια αυτή συνάντηση για τα 30 χρόνια της Ομοσπονδίας, περισσότερα από 150 άτομα ακροατήριο, αποτελούμενο από  μέλη κινηματογραφικών λεσχών από όλη την Ελλάδα αλλά και γενικότερα ανθρώπους του κινηματογράφου, με ξεχωριστή την παρουσία του Νίκου Κούνδουρου, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα ιδιαίτερα πλούσιο σε περιεχόμενο πρόγραμμα με εισηγήσεις, συζητήσεις, προβολές, συναυλίες και τιμητικές εκδηλώσεις.
 

ΜΕ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΟΙ ΤΕΛΕΤΕΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΛΗΞΗΣ ΤΩΝ 30 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΟΚΛΕ

Κατά την επίσημη τελετή έναρξης του συνεδρίου απηύθυναν χαιρετισμούς η πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων κ. Νέλλη Παπαχελά, ο πρόεδρος των Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας κ. Δημήτρης Καλαντίδης, ενώ ο αντιπρόεδρος της ΟΚΛΕ κ. Δημήτρης Ντάνης διάβασε χαιρετισμό του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κώστα Τζαβάρα. Ακολούθησε προβολή δύο ιδιαίτερα επιμελημένων και με εικαστικό στίγμα βίντεο με θέμα την ταυτότητα και τη συλλογική δράση των λεσχών μελών της ΟΚΛΕ καθώς και τη γενικότερη σημαντική τους συνεισφορά στο θέμα της κινηματογραφικής παιδείας.
 Στο πλαίσιο της εναρκτήριας τελετής πραγματοποιήθηκαν ακόμα τιμητικές εκδηλώσεις για διακεκριμένες προσωπικότητες του κινηματογραφικού χώρου και συγκεκριμένα: α) τον επίτιμο πρόεδρο  της ΟΚΛΕ Μανόλη Σταυρακάκη, για την 25ετή συνεισφορά του οποίου στην Ομοσπονδία μίλησε ο σκηνοθέτης Τάκης Παπαγιανίδης, β) το συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Σολδάτο για την πολυσχιδή προσωπικότητα του οποίου αλλά και τη μεγάλη του προσφορά στην κινηματογραφική οικογένεια μίλησαν η συγγραφέας και θεωρητικός κινηματογράφου Ειρήνη Σταματοπούλου καθώς και ο  συγγραφέας και σεναριογράφος Στάθης Βαλούκος, γ) το σκηνοθέτη Σταύρο Τσιώλη για την πλούσια δράση του οποίου μίλησε με ιδιαίτερα ζεστό και αφηγηματικό τόνο ο σκηνοθέτης Σταύρος Καπλανίδης, δ) το σκηνοθέτη Λάκη Παπαστάθη , το δάσκαλο και μαθητή,  όπως  χαρακτηριστικά τον αποκάλεσε η εμφανώς συγκινημένη σκηνοθέτις και πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Κατερίνα Ευαγγελάκου.
            Η εναρκτήρια τελετή ολοκληρώθηκε με την πέμπτη κατά σειρά τιμητική εκδήλωση στο πρόσωπο του συνθέτη Νίκου Κυπουργού, για το ξεχωριστό ταλέντο του οποίου αλλά και την ιδιαίτερη προσφορά του στον κινηματογράφο μίλησε ο σκηνοθέτης Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, σχολιάζοντας παράλληλα τη γοητευτική σχέση  μουσικής και κινηματογράφου. Στο ίδιο άλλωστε θέμα αναφέρθηκε και ο ίδιος  ο συνθέτης λέγοντας χαρακτηριστικά: «η μουσική που γράφεται για ένα κινηματογραφικό έργο  θα πρέπει να υπηρετεί την ίδια την ταινία, στην ιδανική της μάλιστα μορφή οφείλει κατά κάποιον τρόπο  να αποκαλύπτει όσα δε φαίνονται στην ταινία…». Η πολύ ζεστή αυτή εκδήλωση πλαισιώθηκε με προβολή αποσπασμάτων από ταινίες για τις οποίες έχει γράψει μουσική ο Νίκος Κυπουργός, ενώ ο επίλογος της πρώτης ημέρας επιφύλαξε στους συνέδρους την υπέροχη έκπληξη της μεστής εκτέλεσης αποσπασμάτων της κινηματογραφικής σουίτας του συνθέτη, από το Κουαρτέτο Εγχόρδων Αθηνών.
             Καθώς όμως η μουσική  αποτελεί την πιο κοντινή με τον κινηματογράφο μορφή τέχνης, όπως υποστήριζε ο αείμνηστος Βασίλης Ραφαηλίδης, μουσικός ήταν και ο επίλογος του συνεδρίου, καθώς λίγο πριν το γεύμα που δόθηκε προς τιμή των προσκεκλημένων και των συνέδρων, στο τέλος της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας από πλευράς εισηγήσεων δεύτερης ημέρας του συνεδρίου, παρουσιάστηκαν κάποια  πρωτότυπα μουσικά θέματα από τον πολύ ταλαντούχο συνθέτη Γιώργο Βαρσαμάκη, το Κουαρτέτο Εγχόρδων Crescendo καθώς και τον κλαρινετίστα Κώστα Ιωαννίδη. Κατά την τελευταία ημέρα οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν,  να ξεναγηθούν και να απολαύσουν την Ακρόπολη και το Μουσείο Ακρόπολης.
 

ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Με κεντρικό άξονα τον ομολογουμένως πολύ ευφάνταστο  τίτλο του συνεδρίου  «ΚΙΝΗΜΑτογραφικές Λέσχες», αναπτύχθηκε μία σειρά εισηγήσεων κατά τις οποίες σκηνοθέτες, πανεπιστημιακοί, θεωρητικοί, ιστορικοί και  κριτικοί του κινηματογράφου μίλησαν για την ιστορία, τη φυσιογνωμία και το ρόλο  των κινηματογραφικών λεσχών στην Ελλάδα, τη σημαντική συμβολή τους στην κινηματογραφική παιδεία αλλά  και για  τους δεσμούς των κινηματογραφικών λεσχών με τους φορείς του κινηματογραφικού χώρου. Στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η πολύχρωμη και δυναμική παρουσίαση του προφίλ των λεσχών από τα ίδια τα μέλη τους, με τον τίτλο «Οι Κινηματογραφικές Λέσχες σε πρώτο πλάνο».Μέσα από τις ολιγόλεπτες αυτές παρουσιάσεις αναδείχθηκε ο χαρακτήρας των κινηματογραφικών λεσχών ως συλλογικές  οντότητες που  αμφισβητούν  τον παθητικό ρόλο του θεατή απέναντι στον κινηματογράφο, ωθώντας τον  σε ενεργή συμμετοχή ως προς τη διαμόρφωση του προγράμματος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν τις προϋποθέσεις διαλόγου με δημιουργούς και κριτικούς του κινηματογράφου.


ΙΣΤΟΡΙΑ, ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩN   ΛΕΣΧΩΝ                                                                                                                                                                                                                

Κατά την εναρκτήρια ομιλία με τίτλο «Κινηματογραφικές Λέσχες: Η γέννηση ενός θεσμού» ο γνωστός συγγραφέας και σεναριογράφος Στάθης Βαλούκος αναφέρθηκε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο στην έμπνευση, τη δράση, την ίδρυση αλλά και την καθιέρωση του θεσμού των λεσχών στην κινηματογραφική ιστορία, υπογραμμίζοντας το ρόλο του κινηματογράφου ως «όχημα» παραγωγής και διάδοσης ιδεολογίας, ενώ παράλληλα τόνισε το γεγονός της επίδρασης των ταινιών στη διαμόρφωση συνειδήσεων, συμμετέχοντας έτσι στο ιστορικό «γίγνεσθαι».

Σύμφωνα με το πλούσιο πληροφοριακό υλικό του κ. Βαλούκου, πρώτος ο Ιταλός συγγραφέας και δοκιμιογράφος της Πρωτοπορίας Κανούτο, λάτρης του κινηματογράφου και εμπνευστής του χαρακτηρισμού του  ως έβδομη τέχνη, κατανοώντας την ανάγκη ύπαρξης ενός κοινού εκπαιδευμένου στην κινηματογραφική γλώσσα αλλά και θεωρώντας ότι η ταινία αποτελεί τον ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ της ψυχής του καλλιτέχνη και εκείνης του θεατή, ίδρυσε στις αρχές του 20ού αιώνα στο Παρίσι, την πρώτη ιστορικά κινηματογραφική λέσχη με την ονομασία Φίλοι της έβδομης Τέχνης, όπου σύχναζαν, έβλεπαν ταινίες και συζητούσαν για τον κινηματογράφο διανοούμενοι, κοινό, δημιουργοί των ταινιών και κριτικοί. Ακολούθησαν ο Γάλλος Λουί Ντελίκ και αργότερα Ο Ανρί Λανγκλουά και ο Ζορζ Φρανζί με λέσχες που είχαν ως στόχο να προωθήσουν την κινηματογραφική γλώσσα «διδάσκοντας» το κοινό τους, αλλά μαθαίνοντας παράλληλα και οι ίδιοι. Η καινοτομία των λεσχών απέκτησε δημοφιλία και στα τέλη της δεκαετίας του ’20 υπήρχαν στη Γαλλία 20 κινηματογραφικές λέσχες.

Σε ό,τι αφορά στο θεσμό των λεσχών σήμερα, ο εισηγητής επισήμανε το σημαντικό  ρόλο που καλείται αυτός να διαδραματίσει ανάμεσα στο κυρίαρχο σύστημα διανομής και εκμετάλλευσης ταινιών και σε εκείνο το παράλληλο εναλλακτικό κύκλωμα διανομής επιλεγμένων έργων τέχνης. «Είναι γεγονός ότι οι νεωτεριστικές ταινίες και ταινίες πρωτοπορίας ή ιδεολογικής αμφισβήτησης που συνήθως παράγουν ιδεολογία και επεμβαίνουν στην κυρίαρχη αισθητική ή απλά αναζητούν νέους τρόπους δομής ή ελέγχου των εκφραστικών μέσων, έχουν συχνά να αντιμετωπίσουν το συντηρητικό κοινό, τους κρατικούς θεσμούς, δηλαδή την άμεση ή έμμεση λογοκρισία, την περιθωριοποίηση του κυκλώματος διανομής αλλά και την αδιαφορία συχνά του τύπου… Γεννάται λοιπόν ένα θέμα για αναζήτηση και εύρεση του κοινού της κάθε ταινίας, ένα κρίσιμο πράγματι κενό το οποίο συχνά έρχονται οι λέσχες να καλύψουν» κατέληξε ο κ. Βαλούκος.

 
ΟΙ ΛΕΣΧΕΣ ΩΣ ΠΕΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

«Ως πεδίο πολιτιστικής επικοινωνίας με άλλες κουλτούρες, αισθητικές και ιδέες» χαρακτήρισε τις κινηματογραφικές λέσχες η Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, στην ομιλία της με τίτλο «Κινηματογραφικές Λέσχες: Θεμελιώδης κρίκος στη σχέση κινηματογράφου και κοινωνίας», υποστηρίζοντας την άποψη ότι οι ταινίες κουβαλούν ηθελημένα ή αθέλητα στοιχεία της κοινωνίας μέσα από την οποία προέρχονται.

Αναφερόμενη στην παγκόσμια παραγωγή ταινιών η κ. Σωτηροπούλου μίλησε για έναν τεράστιο όγκο πολιτιστικού αποθέματος, μια παρακαταθήκη εν δυνάμει ανοιχτή στην πολιτιστική ενημέρωση και αισθητική απόλαυση (ενδεικτικά και μόνο για το 2009 ανέφερε την παραγωγή 819 ταινιών στην Ινδία, 456 στην Κίνα, 448 στην Ιαπωνία, 101 στην Αργεντινή, 84 στη Βραζιλία, 138 στη Ν. Κορέα και 1168  στις 27 χώρες της Ε.Ε…). «Ωστόσο η σχέση του κινηματογράφου με την κοινωνία όσον αφορά τις ταινίες είναι μονοσήμαντη και καθοδηγούμενη από την  εμπορική πλευρά του (αρκεί να αναφερθεί ότι το 95% από τις 449 ταινίες που προβλήθηκαν στις Η.Π.Α το 2001 ήταν αμερικανικής παραγωγής, το 60-70% των ταινιών που παίζονται στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες προέρχονται από τις Η.Π.Α, ενώ οι εθνικές περιορίζονται στο 15-20%...) επισήμανε στην εξαιρετικά εμπεριστατωμένη εισήγησή της η κ. Σωτηροπούλου, διερωτώμενη σχετικά με το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι κινηματογραφικές λέσχες στο δυσμενές για τον πολιτισμό αυτό τοπίο… Προσεγγίζοντας μια απάντηση σχολίασε σχετικά: «Ιστορικά σε χώρες με έντονη κινηματογραφοφιλία και θεσμικό πλαίσιο που τις στηρίζει, οι κινηματογραφικές λέσχες έγιναν όχι μόνο δίαυλοι επικοινωνίας με ταινίες άλλων χωρών, αλλά και παρενέβησαν διορθωτικά εισάγοντας οι ίδιες ταινίες, τις οποίες και διένεμαν στο παράλληλο κύκλωμα με μεγάλη, ακόμα και εισπρακτική, επιτυχία. Αποτέλεσμα αυτής της δράσης είναι οι κινηματογραφικές λέσχες να συμβάλλουν ουσιαστικά στην πολυφωνική και πλουραλιστική ενημέρωση των μελών τους, αλλά και στη δημιουργία ενός καινούργιου κοινού ανοιχτού σε πολλαπλές πολιτιστικές απολαύσεις… Η βασικότερη ωστόσο συνεισφορά των κινηματογραφικών λεσχών έγκειται στον αγώνα τους  να κρατηθεί η κοινωνική διάσταση της θέασης, η οποία ουσιαστικά απομακρύνει την κυρίαρχη τάση των τελευταίων δεκαετιών για ιδιώτευση και απομάκρυνση από διεργασίες που απαιτούν νοητική συμμετοχή και σύνθετες διαδικασίες στην κατάκτηση του νοήματος… Η απόλαυση καλλιεργείται σταδιακά και προκύπτει από την εξοικείωση με τάσεις και αισθητικές που δεν είναι εύκολα αναγνώσιμες… Οι θεατές των κινηματογραφικών λεσχών είναι ανοιχτοί όχι μόνο στις κινηματογραφικές απολαύσεις αλλά και στις ιδεολογικές ενσωματώσεις τους, χωρίς αυτό  να σημαίνει ότι συμφωνούν απόλυτα με την προσέγγιση που η κάθε ταινία εμπεριέχει… Η σταθερή εμπλοκή τους με τις δραστηριότητες των  λεσχών εμπλουτίζει όχι μόνο τους ίδιους ως προς την καλλιτεχνική τους διαπαιδαγώγηση, αλλά σφυρηλατεί παράλληλα όλη την υπολανθάνουσα σχέση του κινηματογράφου με την κοινωνία…».

Ακόμα αναφερόμενη στο θέμα των νέων τεχνολογιών η ομιλήτρια επισήμανε ότι χάρη σε αυτές, η πνευματική κληρονομιά που ήταν αποσπασματικά συγκεντρωμένη και συντηρημένη σε υπόγεια ταινιοθηκών, αρχείων, καναλιών εταιρειών παραγωγής, σκηνοθετών, συλλεκτών βρίσκει δρόμους επικοινωνίας με το παγκόσμιο κοινό. Έτσι  το φράγμα των τοπικών αλλά και χρονικών αποστάσεων εκμηδενίζεται και οι κινηματογραφικές λέσχες αποκτούν εργαλεία πρωτοφανέρωτα, τα οποία όχι μόνο δημιουργούν νέες προοπτικές, αλλά γεννούν και κάποιους προβληματισμούς… Τέλος  η κ. Σωτηροπούλου αναφέρθηκε σε μία  μεγάλη πρόκληση για τις κινηματογραφικές λέσχες, που δεν είναι άλλη από την αχνά διαφαινόμενη σχέση με την εκπαίδευση και κυρίως με τους ίδιους τους μαθητές. «Το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας είναι ενδεικτικό» σχολίασε η ομιλήτρια «καθώς μόνο το 2011 λειτούργησαν μέσα στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας 7.568 λέσχες με 219.472 μαθητές, που συμμετείχαν σε εβδομαδιαίο πρόγραμμα, αξιοποιώντας 3.053 φιλμ τα οποία και κάλυπταν 46 γλώσσες και 130 χώρες).

Την αναγνώριση όμως των λεσχών ως σημαντικό πολιτιστικό μέσο τόνισε και ο κ. Φενέκ Μικελίδης, στην εισήγησή του με τίτλο «Η προαγωγή της κινηματογραφικής παιδείας μέσα από τις Κινηματογραφικές Λέσχες»προσθέτοντας ότι βασικός στόχος  των λεσχών είναι η προβολή ταινιών που δε μπορεί κανείς να δει αλλού, δηλαδή στο εμπορικό κύκλωμα για διάφορους λόγους (καθαρά καλλιτεχνικός ο χαρακτήρας τους, ανεξάρτητη η παραγωγή τους χωρίς ηχηρά ονόματα, πειραματική η φύση τους, προέλευση από χώρες χωρίς ιστορία στο χώρο του κινηματογράφου, «παλιές» ηλικιακά, μαυρόασπρες ή ακόμα και βωβές). Παράλληλα ο έμπειρος κριτικός αναφέρθηκε στον εκπαιδευτικό ρόλο των λεσχών όχι μόνο για το πλατύ κοινό αλλά και για σκηνοθέτες, κριτικούς καθώς και για σπουδαστές κινηματογραφικών σχολών. Στο σημείο μάλιστα αυτό ανέτρεξε στη δεκαετία του ’60, στο Παρίσι, όπου όπως χαρακτηριστικά αφηγείται, πηγαίνοντας στην  Ταινιοθήκη, που είχε πρωτοξεκινήσει ως κινηματογραφική λέσχη, συναντούσε τακτικά σκηνοθέτες όπως ο Τρυφώ ή ο Γκοντάρ αλλά και κριτικούς όπως ο Σαντούλ, για τους οποίους τόσο η Λέσχη καταρχήν  όσο και η Ταινιοθήκη αργότερα ήταν ένα είδος σχολής…

Σε ό,τι αφορά στη συμβολή των λεσχών στην καλλιέργεια κινηματογραφικής παιδείας ο κ. Μικελίδης υποστήριξε: «Με θεματικά αφιερώματα ή αφιερώματα σε δημιουργούς, σε κινηματογραφικές σχολές και ρεύματα, στις κινηματογραφίες άλλων χωρών, οι κινηματογραφικές λέσχες φέρνουν το κοινό τους σε επαφή με άλλες κουλτούρες, άλλες απόψεις, προκαλούν τη συζήτηση και το διάλογο και διευρύνουν τις γνώσεις μας. Για να υπάρχει βέβαια ένα τέτοιο αποτέλεσμα χρειάζεται και η κατάλληλη προετοιμασία… Διάβασμα, σοβαρό γράψιμο με πληροφοριακού χαρακτήρα σημειώματα για την ταινία, το σκηνοθέτη της και άλλα αναγκαία στοιχεία. Και βέβαια παρουσίαση και συζήτηση με το κοινό από κατάλληλα πρόσωπα». Στο σημείο αυτό ο καταξιωμένος κριτικός παρατήρησε: «Θα ήθελα ωστόσο, μέσα από την προσωπική μου εμπειρία να αναφέρω ότι δυστυχώς κάποιες λέσχες είτε αδιαφορούν να προσφέρουν την αναγκαία πληροφόρηση σε έντυπο υλικό είτε με διάφορες κατά τη γνώμη μου δικαιολογίες (είναι αργά, ο κόσμος κουράστηκε…) αποφεύγουν την όποια συζήτηση… Κι όμως το κοινό υπάρχει, φτάνει να το ψάξουμε, να το βρούμε και να το κάνουμε να αγαπήσει τον κινηματογράφο… Αρκεί να αναφέρουμε τον  κριτικό και θεωρητικό Αντρέ  Μπαζέν, πατέρα της νουβέλ βαγκ, ο οποίος  μέσω της κινηματογραφικής λέσχης που ίδρυσε πρόβαλε ταινίες σε χώρους όπως μοναστήρια αλλά και εργοστάσια χαλυβουργίας, συνεπαίρνοντας εξίσου το κοινό με τις συζητήσεις που ακολουθούσαν τις προβολές των ταινιών...».

 
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ

Στο εξαιρετικά όμως ευαίσθητο θέμα του τρόπου και της διαδικασίας γενικότερα προβολής των ταινιών από πλευράς των  κινηματογραφικών λεσχών αναφέρθηκε διεξοδικά και ο κ. Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, στην πολύ εμπεριστατωμένη εισήγησή του με τίτλο «Πρότυπη εισήγηση-συζήτηση σε προβολή Κινηματογραφικής λέσχης», υπογραμμίζοντας αφενός τον παιδευτικό χαρακτήρα που έχει μια εισήγηση-συζήτηση πάνω σε μία ταινία και αφετέρου την αναγκαιότητα για ενεργοποίηση του θεατή και εμπλοκή του στη συζήτηση. Για το θέμα ακριβώς αυτό υποστήριξε την άποψη ότι ο η θέση του «εμψυχωτή» μιας συζήτησης είναι ιδιαίτερα λεπτή, αφού δεν πρέπει μεν να προσφέρει μια τελειωμένη κριτική που θα «κλείσει τον ορίζοντα» μιας συζήτησης, χρειάζεται ωστόσο να πραγματοποιήσει μια πρώτη προσέγγιση θεμελιώνοντας τη βάση πάνω στην οποία θα στηρίξει, θα πλαισιώσει και θα οριοθετήσει τη συζήτηση. Στη «σιωπή του δισταγμού» που συχνά παρατηρείται στους θεατές, ο αγαπητός κριτικός επισήμανε την ανάγκη «να σπάσει ο πάγος» με πρωτοβουλίες του «εμψυχωτή», ο οποίος οφείλει παράλληλα να κρατάει έναν άξονα, προκειμένου να προοδεύει η ωρίμανση της σκέψης πάνω στο φιλμ και να μη χάνεται σε παράπλευρες λεπτομέρειες. «Ας μη ξεχνάμε» τόνισε ο κ. Μπακογιαννόπουλος ότι «το φιλμ είναι ένας μικρόκοσμος, σαν το σπόρο του φυτού που εμπεριέχει όλα τα νοήματα, την ιδεολογία του, αλλά και τη δυναμική εκείνη, που θα βλαστήσει στο μυαλό του θεατή. Μόνο του θα μας δώσει τις απαντήσεις ενώ το αναλύουμε, αρκεί να μη το «βιάσουμε»,αλλά ούτε και να υποταχθούμε τυφλά και αδιερεύνητα στη γοητεία του…
Τέλος χρειάζεται να προσπαθήσουμε να διακρίνουμε και την ιδεολογία που χαρακτηρίζει το φιλμικό λόγο της ταινίας, διερευνώντας και τις ενδεχόμενες παραβάσεις, τις ανατροπές, τις υπερβάσεις, εκούσιες ή ακούσιες του δημιουργού απέναντι στην κυρίαρχη ιδεολογία, καθώς το φιλμ γεννιέται μέσα σε μία συγκεκριμένη κοινωνία, οπότε  απηχεί  την ιδεολογία της. Κατά συνέπεια ορίζοντάς την μελετάμε και τη σχέση μας μαζί της, το βαθμό επηρεασμού μας και τέλος τη συνειδητότητά μας…».

 
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Με τίτλο εισήγησης «Ετοιμάζοντας τους απαιτητικούς θεατές του αύριο»ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους κ. Δημήτρης Σπύρου ανέφερε ότι ο κινηματογράφος έχει μπει στα σχολεία από τη δεκαετία του ’20 χάρη στον εμπνευσμένο Γάλλο παιδαγωγό Φρενέ, ενώ σήμερα έμμεσα ή άμεσα διδάσκεται σε όλα σχεδόν τα σχολεία των αναπτυγμένων χωρών του κόσμου. Στο σημείο αυτό ο ομιλητής τόνισε το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν σε κάποιες χώρες οι κινηματογραφικές λέσχες στον ευαίσθητο χώρο της κινηματογραφικής παιδείας, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία όπου η Ομοσπονδία των Κινηματογραφικών Λεσχών, σε άμεση συνεργασία  με το Υπουργείο Παιδείας,  έχει αναλάβει την επεξεργασία των φακέλων οι οποίοι  συνοδεύουν συνήθως τις ταινίες που προβάλλονται στα σχολεία, στο πλαίσιο εκπαιδευτικών προγραμμάτων.  Ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι και «Τα μαθήματα στο σκοτάδι» του Φεστιβάλ Ολυμπίας, στο πλαίσιο του οποίου  αναπτύσσεται ένα πλέγμα δραστηριοτήτων για την εξοικείωση των παιδιών με την κινηματογραφική γλώσσα, το οποίο και περιλαμβάνει αφενός την προβολή ταινιών μικρού ή και μεγάλου μήκους με επίκεντρο την παιδική ηλικία και ανάλυσή τους και αφετέρου την εκπαίδευση όχι μόνο  των εκπαιδευτικών, έτσι ώστε να λειτουργήσουν στη συνέχεια σαν πολλαπλασιαστές της οπτικοακουστικής παιδείας μέσα στο σχολικό περιβάλλον, αλλά και των ίδιων των παιδιών σε θέματα συγγραφής σεναρίου, αφήγησης ιστοριών με εικόνες αλλά και γυρίσματος ταινιών. «Το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία μέσα και από τη δημιουργία ταινιών αποτελεί μια πρόκληση για την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών της χώρας μας» επισήμανε ο κ. Σπύρου τονίζοντας την ανάγκη για μια στροφή των λεσχών προς τα παιδιά, με έμφαση στην εξοικείωσή τους με τις βασικές αρχές της κινηματογραφικής γλώσσας…

Τέλος ο εισηγητής αναφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή συνάντηση νεανικής οπτικοακουστικής δημιουργίας - Camerazizanio, που διοργανώνεται στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους με πρωτοβουλία του Νεανικού Πλάνου και στην οποία συμμετέχουν εκατοντάδες παιδιά και εκπαιδευτές από την Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο προκειμένου να ανταλλάξουν ιδέες, να συνεργαστούν και να αναπτύξουν κοινή δράση και βέβαια να παρουσιάσουν ταινίες τους  που δημιουργήθηκαν είτε σε κινηματογραφικά εργαστήρια είτε σε ατομικό επίπεδο. «Παράλληλα με τις προβολές» πρόσθεσε ο Διευθυντής του φεστιβάλ «διοργανώνονται και κινηματογραφικά εργαστήρια με τη συμβολή καλλιτεχνών - εκπαιδευτών από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, τα οποία και μυούν τα παιδιά και τους εφήβους στα μυστικά του κινηματογράφου, αλλά και στα διαφορετικά είδη του (μυθοπλασία, ντοκιμαντέρ, κινούμενο σχέδιο) καθώς και στη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους».

 
ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΣΧΕΣ

«Το παιχνίδι της κινηματογραφικής παιδείας παίζεται στα μικρά παιδιά, κυρίως του Δημοτικού και του Γυμνασίου και λιγότερο σε εκείνα του Λυκείου που  “βομβαρδίζονται” με τις εξετάσεις..» τόνισε ο κ. Γιάννης Χατζηγώγας, καθηγητής Αρχιτεκτονικής και Κινηματογράφου του ΑΠΘ, στην πολύ ενδιαφέρουσα εισήγησή του με τίτλο «Εμπειρίες από τη διδασκαλία και τις πρακτικές του σινεμά σε Κινηματογραφικές Λέσχες στην Ελλάδα».

Αναφερόμενος, μεταξύ άλλων στην προσωπική του εμπειρία από τα βιωματικά εργαστήρια για παιδιά, διετούς διάρκειας, που οργάνωσε σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης, με καρπό 20 διαφορετικά φιλμ πάνω στο ίδιο θέμα και συγκεκριμένα σε μία σελίδα του συγγραφέα Δημήτρη Χαντζή, ο κ. Χατζηγώγας υποστήριξε ένθερμα την άποψη ότι οι κινηματογραφικές λέσχες ως πυρήνες πολιτισμού είναι σε θέση να μυήσουν τα παιδιά στη γλώσσα του σινεμά, να τους δώσουν τη δυνατότητα να δουν μεγάλες ταινίες, να τα εμπνεύσουν ώστε να μιλήσουν για το σινεμά, αλλά και να μάθουν να κάνουν ταινίες. «Δεν αρκεί  να μιλάμε απλά στα παιδιά για το τι είναι σινεμά, χωρίς να τους δώσουμε τη δυνατότητα να πιάσουν στα χέρια τους μια κάμερα... Ακόμα και με το κινητό του μπορεί ένα παιδί να μάθει να βλέπει τον κόσμο και να τον καταγράφει δημιουργώντας τα δικά του κάδρα…». Στο σημείο αυτό ο ιδιαίτερα εκφραστικός ομιλητής έκανε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στη σχέση μεταξύ αρχιτεκτονικής  και κινηματογράφου, υποστηρίζοντας την άποψη ότι και τα δύο είναι κατασκευές-συνθέσεις (ένα κτίριο – μία ταινία) απλά διαφέρουν ως προς τα υλικά: από τη μία έχουμε πέτρες τούβλα, ξύλα, ήχο, σχέδιο, όνειρα και από την άλλη λόγια, εικόνες, ήχους, χαρακτήρες, τρόπους απεικόνισης…

            Το εξαιρετικά ενδιαφέρον κεφάλαιο του ρόλου που καλούνται να διαδραματίσουν οι κινηματογραφικές λέσχες στην εξοικείωση των παιδιών με τη κινηματογραφικά γλώσσα απασχόλησε και τον εκπαιδευτικό και πρόεδρο της Κινηματογραφικής Λέσχης Κω, κ. Αθανάσιο Τσαπέλη, στην εισήγησή του με τίτλο «Γνωριμία των μαθητών με τον κινηματογράφο μέσα από τις κινηματογραφικές λέσχες». Ο πολύ συμπαθής ομιλητής με έκδηλο το «μεράκι» του για την εκπαίδευση και τον κινηματογράφο, ανέφερε ότι τα παιδιά στο νησί της Κω έχουν τη δυνατότητα να δουν ποιοτικές ταινίες και να συζητήσουν γι αυτές στην κινηματογραφική λέσχη του νησιού, είναι  όμως ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι κινηματογραφικές λέσχες έχουν δημιουργηθεί παράλληλα με λέσχες ανάγνωσης και σε δύο γυμνάσια του νησιού… Ο κ. Τσαπέλης θέλησε ακόμα να μοιραστεί με το ακροατήριο την εξαιρετικά καλή εμπειρία που έχει αξιοποιώντας τις ταινίες μικρού μήκους για εξοικείωση των παιδιών με τον κινηματογράφο, τις οποίες και χαρακτήρισε ως ένα άριστο εκπαιδευτικό «εργαλείο» καθώς όχι μόνο αποτελούν ένα πολύ καλό ερέθισμα για συζήτηση, αλλά και η μικρή τους διάρκεια προσφέρεται στο πλαίσιο της διδακτικής ώρας, δίνοντας τη δυνατότητα ακόμα και για επαναπροβολή, αν η συζήτηση που ακολουθεί το απαιτήσει.

 
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ANIMATIONΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ

Ξεχωριστό ήταν το ενδιαφέρον της εισήγησης με τίτλο «Αξιοποίηση καινοτόμων δραστηριοτήτων στη δημιουργία ντοκιμαντέρ με την τεχνική της κινούμενης εικόνας (animation)»του κ. Σπύρου Σιάκα, Υπεύθυνου Πολιτιστικών Θεμάτων Α΄ Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αθηνών και Εργαστηριακού Συνεργάτη του Τμήματος Γραφιστικής, ΤΕΙ Αθήνας. «Η δημιουργία μιας κινηματογραφικής ταινίας μέσα στην τάξη αποτελεί μια καινοτομία που υποστηρίζει την εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς αποτελεί ένα εξαιρετικό “εργαλείο” για την καλύτερη επεξεργασία γνωστικών πληροφοριών και όχι μόνο» τόνισε ο κ. Σιάκας, αναφέροντας ότι στο πλαίσιο μιας τέτοιας δραστηριότητας εντάσσεται και η δημιουργία μιας ταινίας animation.

«Γιατί ωστόσο να χρησιμοποιήσουμε κατά  τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ από παιδιά την τεχνική της κινούμενης εικόνας και να μη χρησιμοποιηθεί μια κάμερα;» διερωτήθηκε  ο ιδιαίτερα καταρτισμένος στο θέμα της οπτικοακουστικής παιδείας ομιλητής. Η απάντηση που έδωσε ό ίδιος αφορούσε στην ουσία τρεις άξονες παιδαγωγικού βασικού χαρακτήρα: αυτόν της προστασίας της εικόνας του παιδιού από τους προφανείς κινδύνους που καιροφυλακτούν στο διαδίκτυο («το animationμας λύνει τα χέρια καθώς το παιδί αφηγείται όχι μέσα από την δική του εικόνα αλλά μέσα από την εμψύχωση αντικειμένων όπως μια πέτρα, ένα βιβλίο...»), εκείνον της αντιμετώπισης της αναστολής που έχουν πολλοί άνθρωποι στο να μιλήσουν μπροστά σε μια κάμερα («η εμπειρία έχει δείξει ότι τα παιδιά διατυπώνουν πολύ καλύτερα ερωτήματα ή απαντήσεις μέσα για παράδειγμα από μια κούκλα…») και έναν τρίτο εκείνον της δυνατότητας για μια πιο πολύπλευρη ανάπτυξη σε ένα θέμα μέσω του animation. Ακριβώς τη δυνατότητα αυτή τεκμηρίωσε ο κ. Σιάκας με την προβολή ενός ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, στην ουσία ένα «σποτάκι», σχετικά με τα καμένα δάση, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο των βιωματικού χαρακτήρα εργαστηρίων του Φεστιβάλ Ολυμπίας και στο οποίο αυτοί που μιλούν και δίνουν τις πληροφορίες φωτίζοντας πολύπλευρα το θέμα των πυρκαγιών, δεν είναι τα παιδιά ή οι κάτοικοι της περιοχής αλλά «οι άλλοι κάτοικοι» όπως τα κουκουνάρια του δάσους, τα φίδια κ.λ.π. Η εισήγηση διανθίστηκε ακόμα με την προβολή της ταινίας animation Γνωριμία με τις εποχές (δημιουργία παιδιών Α΄και Γ΄ Δημοτικού μέσα στην ίδια την τάξη, στο πλαίσιο του μαθήματος) καθώς και δύο ταινίες πολύ μικρού μήκους, «σποτάκια» στην ουσία για την αιολική ενέργεια, δημιουργήματα κινηματογραφικών εργαστηρίων  που έγιναν στην Ιθάκη, ακολουθώντας μία πολύ συγκεκριμένη μεθοδολογία. 

 
ΔΕΣΜΟΙ ΤΩΝ ΛΕΣΧΩΝ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

«Όπου οι Κινηματογραφικές Λέσχες και οι Δημοτικοί Κινηματογράφοι αποτέλεσαν Ομάδα για το καλό του σινεμά, ζήσαμε στιγμές μυσταγωγίας και συγκίνησης»υποστήριξε η Προϊσταμένη του Τμήματος Προβολής Κινηματογραφικών Ταινιών, Εποπτείας και Ενίσχυσης Κινηματογραφικών Αιθουσών κ. Τίνα Πισχιτζή, στην πολύ διαφωτιστική της εισήγηση με τίτλο «Δίκτυο Δημοτικών Κινηματογράφων και Κινηματογραφικές Λέσχες». Στο πλαίσιο της παραπάνω ομιλίας έγινε αναφορά στην ταυτότητα του δικτύου, στην αναγκαιότητα που το δημιούργησε, στη σχέση του με τις κινηματογραφικές λέσχες, στα αποτελέσματα που παράχθηκαν κατά την περίοδο των 9 χρόνων λειτουργίας του (1995-2004),στις προοπτικές που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα…

Η κ. Πισχιτζή αφού υπενθύμισε τη δραματική μείωση του αριθμού των κινηματογράφων, από 1045 το 1974 σε 190 το 1997, λόγω της έκρηξης των οπτικοακουστικών μέσων αλλά και της «εισβολής» της τηλεόρασης, επισήμανε στη συνέχεια αφενός τον πολύ σημαντικό ρόλο των κινηματογραφικών λεσχών που αγωνίστηκαν ώστε να κρατήσουν ζωντανό τον κινηματογράφο, ειδικά στην περιφέρεια και αφετέρου την πολύτιμη συνεισφορά του Δικτύου Δημοτικών Κινηματογράφων που δημιουργήθηκε το 1995 με πρωτοβουλία του Σταύρου Μπένου. Εστιάζοντας στο έργο του δικτύου σε σχέση με τις κινηματογραφικές λέσχες, η εισηγήτρια αφού επισήμανε το γεγονός ότι χάρη στην ύπαρξη του Δικτύου οι κινηματογραφικές λέσχες απέκτησαν στέγη, ανέφερε ακόμα ότι στο κείμενο της προγραμματικής σύμβασης του Δικτύου είχε προβλεφθεί όρος με τον οποίο η δημοτική αρχή δεσμευόταν να ορίσει ως καλλιτεχνικό υπεύθυνο για τον κινηματογράφο εκπρόσωπο της κινηματογραφικής λέσχης εφόσον βέβαια υπήρχε, ενώ αν δεν υπήρχε το Δίκτυο ενθάρρυνε προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέων λεσχών… Ολοκληρώνοντας η κ. Πισχιτζή παρατήρησε ότι αν και ο απολογισμός του εγχειρήματος του Δικτύου ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακός και θετικός, το 2004 η Πολιτεία αποφάσισε την παύση της χρηματοδότησής του, απαξιώνοντας έτσι ένα θεσμό που στήθηκε με πολύ πράγματι κόπο και που κόστισε λίγο συγκριτικά με το πολιτιστικό  πλεόνασμα που προκαλούσε...

 
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΝΑ ΑΞΙΑΚΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

«Η Κινηματογραφική Λέσχη ως συλλογική οντότητα κόντρα στην κυριαρχία της τηλεόρασης κρατά ζωντανή τη σχέση της κινηματογραφικής τέχνης με τον άνθρωπο». Με τη φράση αυτή ξεκίνησε την ομιλία του ο Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου κ. Γρηγόρης Καραντινάκης επισημαίνοντας ότι ο θεσμός των κινηματογραφικών λεσχών με τις προβολές εναλλακτικού προγράμματος κόντρα στο κινηματογραφικό εμπορικό ρεύμα της εποχής, με τις συζητήσεις γύρω από τη θεματολογία του κινηματογράφου, με αναφορές και εκδηλώσεις για την κινηματογραφική παιδεία αμφισβητεί τον παθητικό ρόλο του θεατή απέναντι στην τέχνη του κινηματογράφου και τον ωθεί σε ενεργή συμμετοχή καθιστώντας τον συνδημιουργό του προγράμματος. Παράλληλα δημιουργεί αφενός προϋποθέσεις διαλόγου με δημιουργούς, κριτικούς και θεατές και αφετέρου πυρήνες πολιτιστικής αποκέντρωσης.

            Αναφερόμενος στην κρίση ο Διευθυντής του Ε.Κ.Κ. τόνισε ότι η κρίση δεν είναι οικονομική αλλά ολική κρίση της κουλτούρας που περιλαμβάνει τη μόρφωση, την αισθητική, το δίκαιο, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την τέχνη. Αυτή ακριβώς η κρίση επιδρά στην πολιτική και φυσικά στην οικονομία. Ο πολιτισμός είναι το αξιακό αντίβαρο στις παντός είδους αγορές, ο πολιτισμός οδηγεί στη  ηθική στάση μέσα στην καθημερινότητα, ο πολιτισμός καλλιεργεί την κριτική ματιά και οδηγεί στην αυτογνωσία. «Η αποτελεσματικότητα της δράσης της Πολιτείας και των φορέων της στο πεδίο ανάπτυξης και προστασίας του πολιτισμού θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα μπορέσουμε να προσφέρουμε κίνητρα και να βρούμε νέες διαδρομές για να πολλαπλασιαστεί η επαφή του ατόμου με τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει ο πολιτισμός» τόνισε ο ομιλητής  επισημαίνοντας επίσης: «Μεταξύ των οπτικοακουστικών έργων τα κινηματογραφικά κατέχουν ακόμα εξέχουσα θέση λόγω του κόστους παραγωγής και της πολιτισμικής τους σημασίας. Αποτελεί κοινό τόπο ότι οι ενισχύσεις είναι σημαντικές για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής οπτικοακουστικής παραγωγής. Αν το θέμα είχε αφεθεί αποκλειστικά στην αγορά, πολλές από τις ταινίες που προβάλλονται στις κινηματογραφικές λέσχες δεν θα είχαν  καν παραχθεί…».

            Ολοκληρώνοντας την πολύ μεστή του παρέμβαση ο κ. Καραντινάκης  ανέφερε ότι το Ε.Κ.Κ  σε συνεργασία με την ΟΚΛΕ έχει ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ 2007-2013 για την τεκμηρίωση, ψηφιοποίηση και διάδοση του υλικού της ΟΚΛΕ, ενός από τα πιο πλούσια κινηματογραφικά αρχεία που διαθέτει ο τόπος. Ακόμα υπογράμμισε ότι «με “εργαλείο” τον πολιτισμό μπορούμε και οφείλουμε να οικοδομήσουμε μία νέα αξιακή σχέση επικοινωνίας» υπενθυμίζοντας ότι ο σημαντικός πλούτος ταινιών που έχει το ΕΚΚ (753 ταινίες μεγάλου μήκους και 450 μικρού) είναι ση διάθεση των κινηματογραφικών λεσχών, προκειμένου αυτές να εμπλουτίσουν το πρόγραμμά τους.

 
VIVA ΛΕΣΧΕΣ!

«Ο Χίτσκοκ λέει ότι σινεμά είναι μια σκοτεινή αίθουσα όπου μία ομάδα ανθρώπων παρακολουθεί μία ταινία, οπότε μοιράζεται τη συλλογική αυτή εμπειρία» μας υπενθύμισε ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.) κ. Ανδρέας Τύρος, επισημαίνοντας ότι το σινεμά και οι συναυλίες αποτελούν τη μοναδική περίπτωση συλλογικής ονειροπόλησης. «Οι κινηματογραφικές λέσχες αλλά και τα φεστιβάλ αντιστέκονται μπροστά στο ενδεχόμενο, πρόκληση, πειρασμό ή και απειλή του μοναχικού θεατή» σχολίασε ο ομιλητής προσθέτοντας ότι «οι λέσχες έχουν το πλεονέκτημα να μπορούν να κάνουν συνεχή επανεκτίμηση, συνεχή αναστοχασμό πάνω σε ποιότητες, σε είδη, σε δημιουργίες και να τα προβάλουν όποτε αυτό πιστεύουν ότι είναι χρήσιμο, σκόπιμο και κυρίως κρίσιμο για την εποχή στην οποία ανταποκρίνονται αυτές οι αξίες». Ακόμα ο έμπειρος κριτικός ανέφερε ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι αναγκαία και επιθυμητή η ύπαρξη δεσμών μεταξύ όλων των φορέων του κινηματογραφικού χώρου και όχι μόνο μεταξύ ΟΚΛΕ και ΠΕΚΚ, οι οποίες άλλωστε ξεκινούν από την ίδια αφετηρία, εκείνη της διάσωσης μίας πολύ συγκεκριμένης ασπίδας γι αυτούς που αγαπούν ανιδιοτελώς τον κινηματογράφο. Παράλληλα τόνισε την αδήριτη ανάγκη για διαμόρφωση ενός κοινού και συγκροτημένου λόγου για την υπεράσπιση κοινών αξιών, έτσι ώστε να αποκατασταθούν τα τραύματα του πρόσφατου αλλά και απώτερου παρελθόντος. Ως μια απλή καινοτομία σύσφιξης των δεσμών πρότεινε να συμπεριληφθεί στον ετήσιο οδηγό της ΠΕΚΚ μία εκτενής παρουσίαση του συνεδρίου της ΟΚΛΕ, ενώ η ζωηρή και εποικοδομητική ομιλία του κ. Τύρου έκλεισε με τον εγκάρδιο χαιρετισμό VIVA ΛΕΣΧΕΣ!

 
ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΕΣΧΩΝ 

«Δύο είναι τα στοιχεία που “δένουν” Λέσχες και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης» τόνισε στην παρέμβασή του ο κ. Νότης Φόρσος, ο Υπεύθυνος Γραφείου Θεσσαλονίκης του φεστιβάλ, αφού μετέφερε τους χαιρετισμούς του Διευθυντή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κ. Δημήτρη Εϊπίδη. Αναφερόμενος στα στοιχεία αυτά ο ομιλητής επεξήγησε ότι «στο φεστιβάλ οι κινηματογραφικές λέσχες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις νέες τάσεις και τα ενδιαφέροντα στον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου, αλλά και την κατάσταση του ελληνικού κινηματογράφου, σε ότι αφορά κυρίως ταινίες που δε βγαίνουν στις αίθουσες…». Ως πιο ωστόσο σημαντικό στοιχείο ο κ. Φόρσος θεώρησε τη δυνατότητα που έχουν οι λέσχες να προβάλουν στους χώρους τους ταινίες που παίζονται στο φεστιβάλ, αν και σχετικά με το θέμα αυτό αναγνώρισε την αδυναμία του φεστιβάλ να προσφέρει πληθώρα και ποικιλία ταινιών λόγω του περιορισμού των δικαιωμάτων… Τέλος ο ομιλητής ανέφερε ότι το τέλος του φιλμ 35mm, ενώ καταρχήν φαντάζει λυπηρό ως γεγονός, έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη βελτίωση της επικοινωνίας του φεστιβάλ με τις λέσχες καθώς η ψηφιακή μορφή αφενός επιτρέπει τον υποτιτλισμό των ταινιών γλυτώνοντας έτσι τις λέσχες από ένα πρόσθετο οικονομικό βάρος και αφετέρου διευκολύνει τη διανομή των ταινιών που παίζονται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σε μεγάλο αριθμό λεσχών, από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη.

 
ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΕΣΧΕΣ ΤΟ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

«Καταρχήν δεν είχαμε κάποια άμεση επαφή ή σχέση  με τις κινηματογραφικές λέσχες», ανέφερε ο Διευθυντής Μουσείου-Αρχείου της ΕΡΤ* κ. Βασίλης Αλεξόπουλος, σχολιάζοντας ότι το “πάντρεμα” έγινε μέσω του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου, το οποίο είχε δώσει στέγη στις λέσχες, δυστυχώς όμως η Πολιτεία αποφάσισε να το κλείσει το 2011, μετά τη δεκάχρονη λειτουργία του.

Μπροστά στο αδιέξοδο που δημιουργήθηκε,  η ΕΡΤ παραχώρησε στην ΟΚΛΕ στέγη, στο κτίριο  της Κατεχάκη, έναν πολύ ωραίο χώρο μέσα σε ένα από τα ωραιότερα πάρκα της Αθήνας. Από πλευράς ΕΡΤ, το όραμα και το όνειρό της είναι να δημιουργηθεί στον πρώτο όροφο του κτιρίου, ένα διαδραστικό οπτικοακουστικό Μουσείο. 

«Δύο είναι τα στοιχεία που “δένουν” Λέσχες και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης» τόνισε στην παρέμβασή του ο κ. Νότης Φόρσος, ο Υπεύθυνος Γραφείου Θεσσαλονίκης του φεστιβάλ, αφού μετέφερε τους χαιρετισμούς του Διευθυντή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κ. Δημήτρη Εϊπίδη. Αναφερόμενος στα στοιχεία αυτά ο ομιλητής επεξήγησε ότι «στο φεστιβάλ οι κινηματογραφικές λέσχες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις νέες τάσεις και τα ενδιαφέροντα στον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου, αλλά και την κατάσταση του ελληνικού κινηματογράφου, σε ότι αφορά κυρίως ταινίες που δε βγαίνουν στις αίθουσες…». Ως πιο ωστόσο σημαντικό στοιχείο ο κ. Φόρσος θεώρησε τη δυνατότητα που έχουν οι λέσχες να προβάλουν στους χώρους τους ταινίες που παίζονται στο φεστιβάλ, αν και σχετικά με το θέμα αυτό αναγνώρισε την αδυναμία του φεστιβάλ να προσφέρει πληθώρα και ποικιλία ταινιών λόγω του περιορισμού των δικαιωμάτων… Τέλος ο ομιλητής ανέφερε ότι το τέλος του φιλμ 35mm, ενώ καταρχήν φαντάζει λυπηρό ως γεγονός, έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη βελτίωση της επικοινωνίας του φεστιβάλ με τις λέσχες καθώς η ψηφιακή μορφή αφενός επιτρέπει τον υποτιτλισμό των ταινιών γλυτώνοντας έτσι τις λέσχες από ένα πρόσθετο οικονομικό βάρος και αφετέρου διευκολύνει τη διανομή των ταινιών που παίζονται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σε μεγάλο αριθμό λεσχών, από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη.